პარალელური კორპუსი

2001.

აველუმი | თავი XV

სისხლმა და ხორცმა მოუყვა იმათაც უცებ, ერთი სიტყვით, უსიტყვოდ, რის მოსაყოლადაც აველუმს არც სიტყვა ეყოფოდა, არც სიცოცხლე.

Flesh and blood have told them, in one word, without a word, what Avelum lacked sufficient words or life to tell.

2002.

აველუმი | თავი XV

მოულოდნელმა, ყოვლად გაუთვალისწინებელმა ცნობამ, საკუთარი სისხლისა და ხორცის სიკვდილით გამოწვეული აღტკინება და სიგიჟე გამაშტერებელი დაბნეულობითა და აშკარა, ნათელი უძლურებით შეუცვალა.

The unexpected, completely unforeseen message replaced the excitement and madness caused by the death of her flesh and blood with a bewildering confusion and a clear, definite weakness.

2003.

აველუმი | თავი XV

მოთმინება აღარ ყოფნის ადამიანს, ერთი სული აქვს, როდის ჩამოთავდება დრო, იგივე სიცოცხლე, იგივე აზრი სიცოცხლისა.

Man lacks patience and can’t wait for time, which is life, the meaning of life, to pass.

2004.

აველუმი | თავი XV

იგრძნო, როგორ გამოჟონა სისხლმა სხვადასხვა ადგილას ერთდროულად.

He felt blood oozing out from various places at the same time.

2005.

აველუმი | თავი XV

მისი ადგილი კი მკვდრეთით აღმდგარსა და ახლებურად წვერგაუპარსავ ბიჭად გარდაქმნილს დაეკავებინა ამჯერად.

This time his place had been taken by someone resurrected, who had been transformed into a lad, unshaven in today’s new style.

2006.

აველუმი | თავი XV

მაგრამ სწორედ ამ დროს, ოთხივე მხრიდან, ენით უთქმელი სინათლე წამოვა და გადაშლის ყველაფერს, როგორც უწმაწურ სიტყვასა თუ ნახატს გადაშლის ხოლმე დაფიდან მასწავლებელი, ნერვიული, ბრაზიანი სისწრაფით.

But it is at this time that on all four sides an ineffable great light emerges and wipes everything away, just as a schoolteacher, in nervous, angry haste, wipes an indecent word or drawing off the blackboard.

2007.

აველუმი | თავი XIV

უფრო სწორად, ვცდილობდი, სიყვარულისთვისაც გამომენახა ადგილი ცხოვრებაში და ამის გამო, მთელი ჩემი არსება, მთელი ჩემი სიცოცხლის მანძილზე, ტკივილამდე იყო დაჭიმული, ლარივით, სიმივით, და განუწყვეტლივ გამოსცემდა ერთსა და იმავე ხმას, როგორც კრატერის, ანდა ნიჟარის სიცარიელე, რომელსაც ვერასოდეს ვერ მოისმენ, თუ არ მოინდომე, ანუ, კრატერში თუ არ ჩაეშვი, ანდა ნიჟარა ყურზე არ მიიდე.

Actually, I was trying to find a place in my life for love: that’s was why my whole being, all my life, was as taut as a violin string or a bow-string, to the point of pain; it emitted the same constant sound as the emptiness of a crater or a shell, and you can’t possibly hear it unless you decide to, that is unless you climb down into the crater or put the shell to your ear.

2008.

აველუმი | თავი XIV

კი უარყო, კი აღარ ინდომა, კი დაუმალა თავისი ადგილსამყოფელი, ქუჩაში გალახულმა და დამცირებულმა, მაგრამ იმ დღეს რომ გაუხარდა, ისე არასოდეს გახარებია მშობლის დანახვა.

True, she, beaten up in the street and humiliated, had rejected him, not wanting him, hiding her place of residence; but that day she was gladder of her father than ever.

2009.

აველუმი | თავი XIV

ამ ხმის ბრალია, შავ ოთახებში მარტოობის ცეცხლი რომ გედება და ჭკნება, ჭკნება სიყვარული უკანასკნელი, ჭკნება ნაზად, მწუხარედ, მარტოობის ჟამს.

This sound is to blame for our being besieged by a fading flame of loneliness in black rooms, for our last love fading away, it fades gently, sadly, in lonely times.

2010.

აველუმი | თავი XIV

მალე მამამისი, საქართველოს უკანასკნელი მეფე, ზაქიჭამია გიორგი, არაბივით გაშავებული და რუმბივით გაბერილი იპოვეს საკუთარ საწოლში.

Soon his father, Georgia’s last king, Giorgi XII nicknamed "Buffalo-calf-eater", was found in his own bed, black as an Arab and as swollen as a wineskin.

2011.

აველუმი | თავი XIV

ვისიც უნდა გვეშინოდეს, იმის იმედითა ვართ.

We place our hopes on those we ought to fear.

2012.

აველუმი | თავი XIV

შავ ტბორებად გროვდებიან და ყრუდ გუგუნებენ.

They form black pools and make a low roar.

2013.

აველუმი | თავი XIV

იქამდე კი შავ ტბორად იდგა „კამაზების“ წინ და ყრუდ გუგუნებდა.

Up till now they were standing like a black pool in front of the Kamaz lorries, making a low rumbling sound.

2014.

აველუმი | თავი XIV

„არაო“ - ყვირი ქალიშვილის მიუხვედრელობით შეწუხებული, გამწარებული, თუმცა, მთლად გულწრფელი არ არის შენი პასუხი.

"No", you yell, upset, grieved by your daughter’s lack of understanding, though your answer is not altogether sincere.

2015.

აველუმი | თავი XIV

მაგრამ აქ უფრო ვრცლადაა გამოთქმული ის, რისი გამოთქმაც თურმე შესაძლებელი ყოფილა უფრო ლაკონიურად, უფრო ლოკალური ინტპრერპტაციით, უფრო ლოკატორული სიზუსტით (თუკი საერთოდ არსებობს ამგვარი რამ).

But this is a broader expression of what can be put more laconically, with a more local interpretation, more local precision (if anything of the sort exists).

2016.

აველუმი | თავი XIV

კედელში გახვალ და საღამოსათვის აპარატი უკვე ადგილზე იქნება.

You’ll climb the wall and by evening the equipment will be in place.

2017.

აველუმი | თავი XIV

ხან საიდან და ხან საიდან გამომხედავს ხოლმე მოულოდნელად - სადა ხარ აქამდეო - აქამდე მელოდება.

He keeps suddenly looking out for me from one place or another — "Where have you been all this time?" — and is still waiting for me.

2018.

აველუმი | თავი XIII

ვერსალის წინ ზანგის ბიჭები ლითონის დასაქოქ მტრედებს ყიდდნენ (თითოს ორას ფრანკად).

Outside Versailles Palace, negro lads were selling clockwork metal doves (at 200 francs each).

2019.

აველუმი | თავი XIII

თბილისში ძირითადად ბოშა ქალები ვაჭრობენ ამგვარ ადგილებში, ამგვარი საქონლით და თავიანთი მოურიდებლობით, თავიანთი უტიფრობითა და დაუდგრომლობით ძალიან ჩამოგვანან ვერსალელ ზანგ მემტრედეებს.

In Tbilisi it was gypsy women, very like the Versailles negro hawkers in their relaxed, rough brazenness, who traded in such things at such places.

2020.

აველუმი | თავი XIII

როგორც კი პოლიციის მანქანა გამოჩნდებოდა, იმწამსვე ცარიელდებოდა სასახლის წინა მოედანი - ზანგები „გაფრენილი“ მტრედების აკრეფასაც ასწრებდნენ და უკვალოდ გადაკარგვასაც, ვიდრე მათი „რისხვა“ მანქანიდან გადმოვიდოდა, ერთი-ორი წუთით გაჩერდებოდა მისი შიშით დაცარიელებულ მოედანზე, ერთი-ორჯერ მიუკაკუნებდა ერთმანეთს შავად გაპრიალებული ფეხსაცმლის ქუსლებს და ისევ მანქანაში ჩაჯდებოდა, რათა ერთხელ კიდევ „მოულოდნელად“ მობრუნებულიყო უკან.

As soon as the police car appeared, the square in front of the palace would empty, the negroes managed to round up their "flying" doves and vanished without trace before the "avenging angel" got out of the car, hovered for a minute or two in the square, which was deserted for fear of him, clicked his heels, shod in highly polished black boots, and got back into his car, ready to come back for his next "sudden" raid.

ინგლისურ ქართული

პარალელური კორპუსი

EN