ზუსტი დამთხვევა
ორიგინალის ენა
ქვეკორპუსები
ჯგუფები
კრებულები
ტიპები
ჟანრები
დარგები
გამომცემლობები
ავტორები
მთარგმნელები
გამოცემულია
წლიდან
წლამდე
თარგმნილია
წლიდან
წლამდე
წინა შემდეგი
281.
პოლიტიკური ლიბერალიზმი | VII ლექცია
ეს ქსელი წარმოადგენს იმ პროცედურებს, რომლის გამოყენებას თავის კლიენტებთან ურთიერთობაში დათანხმდა ეს დომინანტი დაცვის სააგენტო (სახელმწიფო) რომ პროცედურები შეიძლება განსხვავებული იყოს ცალკეულ კლიენტთან, გააჩნია, რაზე მოილაპარაკა თავიდან სააგენტომ და მოცემულმა ინდივიდმა.
This network represents the procedures the domi-nant protection agency (the state) has agreed to use with its clients, as it were, and these procedures may differ from client to client depending on the bargain each was in a position to make with the dominant agency.
282.
პოლიტიკური ლიბერალიზმი | VII ლექცია
პირველი, ვინაიდან ხალხი საზოგადოებრივ ხელშეკრულებას დებს ბუნებრივ მდგომარეობაში ან ინდივიდი თანხმდება დაცვის დომინანტი სააგენტოს მომსახურებას , გარდაუვალი ჩანს, რომ ამ შეთანხმებათა პუნქტებსა და პირობებზე არსებითად მოქმედებს ვითომდა სამართლიანი ისტორიული პროცესის შემთხვევითი ფაქტები და მოვლენები, ამ პროცესს არ აქვს არანაირი მიდრეკილება შეინარჩუნოს სამართლიანი ფონი ან აქეთ წაიყვანოს ვითარება.
First, since the social contract is made by people in a state of nature, or individuals agree to become a client of the dominant protection agency, it appears inevitable that the terms of these agreements, or the circumstances that they ratify, are bound to be substantially affected by contingencies and accidents of the as-if just historical process which has no tendency to preserve or to move toward background justice.
283.
პოლიტიკური ლიბერალიზმი | VIII ლექცია
მათ არ შეუძლიათ გარისკონ და უფრო მცირე მასშტაბის სინდისის თავისუფლება მისცენ რელიგიურ უმცირესობებს იმ ვარაუდით, რომ ისინი, ვისაც თავად წარმოადგენენ, უმრავლესობის, ანუ დომინანტ რელიგიას მისდევენ და, შესაბამისად, უფრო მეტი თავისუფლებით ისარგებლებენ.
They cannot take chances by permitting a lesser liberty of conscience to minority religions, say, on the possibility that those they represent espouse a majority or dominant religion and will therefore have an even greater liberty.
284.
პოლიტიკური ლიბერალიზმი | VIII ლექცია
იგი წერს: „ყოველ ადამიანს დროის მოცემულ მომენტში მხოლოდ ერთი უნარის გამოყენება შეუძლია: უფრო სწორად, დროის მოცემულ მომენტში ჩვენი ერთიანი არსება ჩვენს სპონტანურ აქტივობას მხოლოდ ერთი კონკრეტული ფორმით წარმართავს.
He says: Every human being can act with only one dominant faculty at a time: or rather, one whole nature disposes us at any given time to some single form of spontaneous activity.
285.
ნატაშას ცეკვა | ჩინგიზ-ხანის ჩამომავლები
ევრაზიანელობა ემიგრანტულ წრეებში ერთ-ერთი წამყვანი ინტელექტუალური მიმართულება იყო.
But Eurasianism was a dominant intellectual trend in all the émigré communities.
286.
ნატაშას ცეკვა | რუსეთი საბჭოთა პრიზმაში
ჟდანოვის გავლენა იმდენად დიდი იყო, რომ ომის შემდგომი პერიოდი „ჟდანოვშჩინად“ (ჟდანოვის მმართველობა) მოინათლა.
The influence of Zhdanov was so dominant that the post-war period became known as the Zhdanovsh-china (‘Zhdanov’s reign’).
287.
ნატაშას ცეკვა | რუსეთი საბჭოთა პრიზმაში
ეს ანტისემიტიზმი სუსტად იყო შენიღბული საბჭოთა (ანუ რუსული) პატრიოტული რიტორიკით, მაგრამ ძნელი შესამჩნევი არ იყო, რომ „კოსმოპოლიტიზმის“ წინააღმდეგ დაწყებული ინკვიზიციის მსხვერპლნი უმეტესწილად ებრაელები იყვნენ.
This anti-Semitism was thinly veiled by Soviet (that is, Russian) patriotic rhetoric, but there was no mistaking that the victims of the vicious inquisition against ‘cosmopolitanism’ were predominantly Jewish.
288.
ნატაშას ცეკვა | რუსეთი რუსეთს გარეთ
მუსიკის თვალსაზრისით – რუსულ ეროვნულ სკოლაზე უარის თქმა და კლასიკური (უპირატესად იტალიური) პეტერბურგული ტრადიციების სტილიზებული მიბაძვა – როგორიც იყო.
In music it entailed a renunciation of the Russian nationalist school and a stylized imitation of the classical (and predominantly Italian) traditions of Petersburg.
289.
ცათამბჯენი | თავი 3
ცათამბჯენის მმართველი ძალა არც დაუმორჩილებელი პილოტები ან კინოტექნიკოსები არიან ქვედა სართულებიდან, არც გადასახადების სპეციალისტების გაღიზიანებული, აგრესიული ცოლები ზედა ნაწილიდან.
The dominant tenants of the high-rise were not the unruly airline pilots and film technicians from the lower floors, nor the bad-tempered and aggressive wives of the well-to-do tax specialists on the upper levels.
290.
ბაბუაწვერას ღვინო | ნაწილი I
გამრჯე მანქანიდან სამყურას ყვავილების, თითო-ოროლა დაუკრეფავი ბაბუაწვერას ნაპერწკლების, ჭიანჭველების, ტოტების, კენჭების, შარშან ოთხ ივლისს გასროლილი შუშხუნებისა და ძენძის ნარჩენების, ძირითადად კი ხასხასა სიმწვანის შადრევანი ამოიფრქვეოდა, გრილი და ფაფუკი შადრევანი.
Clover blossoms, the few unharvested dandelion fires, ante, sticks, pebbles, remnants of last year's July Fourth squibs and punks, but predominantly clear green, a fount leaped up from the chattering mower. A cool soft fount.
291.
ამერიკის საგარეო პოლიტიკა: არჩევნის დინამიკა 21-ე საუკუნეში | თავი 1
ნეოკონსერვატორებმა გამოაცხადეს – ჩარლზ კრაუტჰამერის ხშირად ციტირებული ფრაზა რომ ვიხმაროთ – „უნიპოლარული მომენტი“, როცა ერთადერთი დომინანტი ძალა არის აშშ და მსგავსი რამ ანტიკური რომის შემდეგ არც ყოფილა.
Neo-conservatives proclaimed a “unipolar moment,” in Charles Krauthammer’s oft-cited phrasing, with the United States as dominant as any great power since the days of ancient Rome.
292.
ამერიკის საგარეო პოლიტიკა: არჩევნის დინამიკა 21-ე საუკუნეში | თავი 1
ჩარლზ კუპჩანი მას „არავის სამყაროს“ უწოდებდა, სადაც უპრეცედენტო პოლიტიკური და იდეოლოგიური სიჭრელის პირობებში, არ არსებობს დომინანტი ქვეყანა.
Charles Kupchan called it “no one’s world,” with no single country dominant amidst unprecedented political and ideological diversity.
293.
ამერიკის საგარეო პოლიტიკა: არჩევნის დინამიკა 21-ე საუკუნეში | თავი 2
აღნიშნული თეორიები ხაზს უსვამს პარტიულ იდენტობას, როგორც გადამწყვეტ ფაქტორს, რომლის მიხედვითაც, თანამშრომლობაა წამყვანი მოდელი იმ შემთხვევაში, როცა თეთრ სახლსაც და კონგრესსაც ერთი და იგივე პარტია აკონტროლებს.
When the same political party controls both the White House and Congress, theories stressing partisan identity as the key factor contend that cooperation is the dominant pattern.
294.
ამერიკის საგარეო პოლიტიკა: არჩევნის დინამიკა 21-ე საუკუნეში | თავი 2
მეორე მსოფლიო ომის შემდეგ შეერთებული შტატები დომინირებდა საერთაშორისო ეკონომიკაში. ამდენად, არსებული მოდელით ორივე შტო კმაყოფილი იყო.
While the United States was economically dominant in the post–World War II international economy, both branches were generally happy with this arrangement.
295.
ამერიკის საგარეო პოლიტიკა: არჩევნის დინამიკა 21-ე საუკუნეში | თავი 3
პოლიტიკურ კულტურას, ეროვნული პოლიტიკური სისტემის ძირითად ღირებულებებსა და „საკუთარი მეს“ აღქმას ერის მიერ ნაკლები ყურადღება ექცევა პოლიტიკასა და პოლიტიკურ პროცესში.
Political culture, the core values embodied in a nation’s political system and the dominant self-concept to which its people hold, is an often underestimated part of politics and policy.
296.
ამერიკის საგარეო პოლიტიკა: არჩევნის დინამიკა 21-ე საუკუნეში | თავი 3
მეტიც, ამერიკელების მძევლებად აყვანა ირანში ბევრმა აღიქვა, როგორც „ამერიკის უსუსურობისა და დამცირების ძლიერი სიმბოლო“. სამართლიანად თუ უსამართლოდ, „უუნარობა, უზრუნველეყოთ მძევლების სახლში დაბრუნება, პირდაპირ აირეკლებოდა კარტერის კომპეტენტურობაზე“.
Moreover, the taking of American hostages in Iran was “a powerful symbol of American weakness and humiliation,” for many Americans and, whether fairly or unfairly, the dominant view was “that an inability to bring the hostages home reflected directly on Carter’s competence.”
297.
ამერიკის საგარეო პოლიტიკა: არჩევნის დინამიკა 21-ე საუკუნეში | თავი 4
ეს უფრო რეგიონული ძალის ეგოიზმს გამოხატავდა, რომელსაც საკუთარი გავლენიანი პოზიციის გარეშე კონკურენტებისაგან დაცვა სურდა.
It was much more the self-interest of a regional power seeking to preserve its dominant position against outside challenges.
298.
ამერიკის საგარეო პოლიტიკა: არჩევნის დინამიკა 21-ე საუკუნეში | თავი 5
ანტიკომუნიზმი წარმოადგენდა წამყვან ღირებულებას, რომელშიც ამერიკული პრინციპები იყო გაცხადებული.
Anticommunism was the dominant set of beliefs by which American principles were said to be manifested.
299.
ამერიკის საგარეო პოლიტიკა: არჩევნის დინამიკა 21-ე საუკუნეში | თავი 6
დეტანტის პოლიტიკის წარმატებამ ეჭვქვეშ დააყენა ცივი ომის დასაწყისში გაბატონებული შეხედულება იმის შესახებ, რომ საბჭოთა-ამერიკული თანამშრომლობა მინიმალურ დონეზეც კი შეუძლებელი იყო.
The rise of détente challenged the dominant belief of the first quarter-century of the Cold War that minimal U.S.-Soviet cooperation was possible.
300.
ამერიკის საგარეო პოლიტიკა: არჩევნის დინამიკა 21-ე საუკუნეში | თავი 6
პრეზიდენტისა და კონგრესის ურთიერთობები ძირითადად კონფრონტაციულ ხასიათს ატარებდა.
The dominant pattern of presidential-congressional relations was confrontational.
წინა შემდეგი