ზუსტი დამთხვევა
ორიგინალის ენა
ქვეკორპუსები
ჯგუფები
კრებულები
ტიპები
ჟანრები
დარგები
გამომცემლობები
ავტორები
მთარგმნელები
გამოცემულია
წლიდან
წლამდე
თარგმნილია
წლიდან
წლამდე
წინა შემდეგი
5241.
პატარა ქალები | ნაწილი II, თავი 15
– აქაურობა მუდამ წყნარი და სასიამოვნოა, თქვენთან ყოფნა მრგებს, მეგ, – ამბობდა ხოლმე და დარდიანად ათვალიერებდა იქაურობას, თითქოს ცდილობდა, მისი ხიბლი ამოეცნო და თავის დიდ სახლში გადაეტანა, რომელიც ბრწყინვალე მარტოობით იყო სავსე, რადგან ანცი, სახემზიანი ბავშვები არ იყვნენ და ნედიც თავის საკუთარ სამყაროში ცხოვრობდა, სადაც სალის ადგილი არ იყო.
"It is always so quiet and pleasant here, it does me good, Meg," she used to say, looking about her with wistful eyes, as if trying to discover the charm, that she might use it in her great house, full of splendid loneliness, for there were no riotous, sunny-faced babies there, and Ned lived in a world of his own, where there was no place for her.
5242.
პატარა ქალები | ნაწილი II, თავი 16
მაგრამ ლექცია უკვე თავისას შვრებოდა: თვალები გამოუცოცხლდა და აუნაპერწკლდა, წინანდელი გულგრილობის ნაცვლად კი გაბრაზებულ-განაწყენებული იერი დაედო.
But the lecture began to take effect, for there was a wide-awake sparkle in his eyes now and a half-angry, half-injured expression replaced the former indifference.
5243.
პატარა ქალები | ნაწილი II, თავი 17
მე რომ წავალ, ჩემი ადგილი შენ უნდა დაიკავო, ჯო, და ყველაფერი გახდე დედასთვის და მამასთვის.
You must take my place, Jo, and be everything to Father and Mother when I'm gone.
5244.
პატარა ქალები | ნაწილი II, თავი 17
დედამ და დებმა ცრემლით, ლოცვითა და ალერსიანი ხელებით გაამზადეს ხანგრძლივი ძილისთვის, რომელსაც ვეღარასოდეს ჩაუმწარებდა ტკივილი, მადლიერი თვალით ხედავდნენ, რომ ცოტა ხანში მშვენიერმა უშფოთველობამ შეცვალა ის შესაბრალისი ტანჯვა, რომელიც ამდენ ხანს უკლავდათ გულებს და მოწიწებანარევი სიხარულით მიხვდნენ, რომ მათი ძვირფასი გოგონასთვის სიკვდილი კეთილი ანგელოზი იყო და არა – შემზარავი ლანდი.
With tears and prayers and tender hands, Mother and sisters made her ready for the long sleep that pain would never mar again, seeing with grateful eyes the beautiful serenity that soon replaced the pathetic patience that had wrung their hearts so long, and feeling with reverent joy that to their darling death was a benignant angel, not a phantom full of dread.
5245.
პატარა ქალები | ნაწილი II, თავი 17
როცა გათენდა, მრავალი თვის განმავლობაში პირველად მოხდა, რომ ბუხარში ცეცხლი ჩამქრალი იყო, ჯოს ადგილი – ცარიელი, ხოლო ოთახი – მიჩუმებული.
When morning came, for the first time in many months the fire was out, Jo's place was empty, and the room was very still.
5246.
პატარა ქალები | ნაწილი II, თავი 17
სამაგიეროდ, მახლობლად, დაკოკრილ ტოტზე ხალისიანად ჭიკჭიკებდა ჩიტი, ფანჯარასთან თეთრყვავილა გაშლილიყო, გაზაფხულის მზე კი კურთხევასავით ეღვრებოდა ბალიშზე დასვენებულ უშფოთველ სახეს – სახეს, რომელიც ისე ავსილიყო უმტკივნეულო სიმშვიდით, რომ მათ, ვისაც ყველაზე უფრო უყვარდათ იგი, ცრემლიანი ღიმილით გაეღიმათ და მადლობა შესწირეს უფალს, რომ ბეთი, როგორც იქნა, გამოკეთდა.
But a bird sang blithely on a budding bough, close by, the snowdrops blossomed freshly at the window, and the spring sunshine streamed in like a benediction over the placid face upon the pillow, a face so full of painless peace that those who loved it best smiled through their tears, and thanked God that Beth was well at last.
5247.
პატარა ქალები | ნაწილი II, თავი 18
ემის იერში ყველაფერი სიყვარულსა და დარდზე მიანიშნებდა: კალთაში ჩალაგებული, ცრემლით დალაქავებული წერილები, შავი ლენტით შეკრული თმა, სახეზე აღბეჭდილი ქალური ტკივილი და მოთმინება, ყელზე ჩამოკიდებული აბანოზის ხის პატარა ჯვარმაც კი გული აუჩუყა ლორის, რადგან მისი ნაჩუქარი იყო და ახლა ემის ერთადერთ სამკაულად ეკიდა.
Everything about her mutely suggested love and sorrow, the blotted letters in her lap, the black ribbon that tied up her hair, the womanly pain and patience in her face, even the little ebony cross at her throat seemed pathetic to Laurie, for he had given it to her, and she wore it as her only ornament.
5248.
პატარა ქალები | ნაწილი II, თავი 18
ემიმ იგრძნო, რომ ვერავინ ანუგეშებდა და ამოუდგებოდა მხარში ისე, როგორ ლორი, ხოლო ლორიმ გადაწყვიტა, ემია ერთადერთი ქალი დედამიწის ზურგზე, რომელსაც შეუძლია ჯოს ადგილი დაიჭიროს და გამაბედნიეროსო.
Amy felt that no one could comfort and sustain her so well as Laurie, and Laurie decided that Amy was the only woman in the world who could fill Jo's place and make him happy.
5249.
პატარა ქალები | ნაწილი II, თავი 19
როგორ „ენუგეშებინა დედა და მამა“, როცა და ისე ენატრებოდა, რომ გული ეფლითებოდა, როგორ „გაეხალისებინა სახლი“, თუკი იქაურობას თითქოს მთელი სინათლე, სითბო და სილამაზე დაეკარგა, როცა ბეთი ძველი სახლიდან ახალში გადავიდა ან სად „ეპოვა ისეთი სასარგებლო, სახალისო საქმე“, რომელიც შეუცვლიდა იმ სიყვარულით აღსავსე მსახურებას, რომელიც იმავდროულად ჯილდოც იყო?
How could she "comfort Father and Mother" when her own heart ached with a ceaseless longing for her sister, how could she "make the house cheerful" when all its light and warmth and beauty seemed to have deserted it when Beth left the old home for the new, and where in all the world could she "find some useful, happy work to do", that would take the place of the loving service which had been its own reward?
5250.
პატარა ქალები | ნაწილი II, თავი 19
ერთი საათის შემდეგ დედამ შეიხედა და ჯო ისევ იქ დაუხვდა, გამალებული წერდა შავ წინსაფარაფარებული და სახეზე ეტყობოდა, მუშაობას გაეტაცა, მისის მარჩს გაეღიმა და უჩუმრად წავიდა, კმაყოფილი, რომ მისმა წინადადებამ გაამართლა.
An hour afterward her mother peeped in and there she was, scratching away, with her black pinafore on, and an absorbed expression, Mrs. March smiled and slip away, well pleased with the success of her suggestion.
5251.
პატარა ქალები | ნაწილი II, თავი 19
ჰოდა, ამიტომ ვვარაუდობდი, რომ იქნებ შენს ბიჭს შეევსო ეგ სიცარიელე, ახლა რომ ცდილიყო.
So I fancied that your boy might fill the empty place if he tried now.
5252.
პატარა ქალები | ნაწილი II, თავი 20
– ერთ სიტყვასაც არ გეტყვი, თუ ჩემს ძველ ადგილზე არ დამსვამ და პირობას არ მომცემ, რომ ბარიკადებს არ აღმიმართავ.
"Not a word, unless you let me come in my old place, and promise not to barricade."
5253.
პატარა ქალები | ნაწილი II, თავი 20
ჩემს გულში შენ და ემიმ ადგილები შეიცვალეთ, ეს არის და ეს.
Amy and you changed places in my heart, that's all.
5254.
პატარა ქალები | ნაწილი II, თავი 20
მისტერ მარჩს ამაყად მიჰყავდა მისის ლორენსი, მისის მარჩი ასევე ამაყად ეყრდნობოდა „ჩემი ვაჟის“ მკლავს, მოხუცმა ჯენტლმენმა კი ჯოს შესთავაზა მკლავი, წასჩურჩულა, ახლა შენ უნდა გახდე ჩემი გოგოო და ბუხართან ცარიელ კუთხეს გახედა, რაზეც ჯომ ჩურჩულითვე მიუგო: – ვეცდები, მისი ადგილი შეგივსოთ, სერ.
Mr. March proudly escorted Mrs. Laurence, Mrs. March as proudly leaned on the arm of "my son", the old gentleman took Jo, with a whispered, "You must be my girl now," and a glance at the empty corner by the fire, that made Jo whisper back, "I'll try to fill her place, sir".
5255.
პატარა ქალები | ნაწილი II, თავი 20
– არ გამიკვირდება, ეტლში ექვსი თეთრი ცხენი რომ შეაბას, ოქროს ჭურჭელი მოიხმაროს და ყოველდღე ბრილიანტებითა და ძვირფასი მაქმანით მოირთოს.
Shouldn't wonder if she drove six white horses, ate off gold plate, and wore diamonds and point lace every day.
5256.
პატარა ქალები | ნაწილი II, თავი 20
დაბოლოს, მისტერ ბეერს ახალი შავი კოსტიუმი ეცვა და იმაზე უფრო ჯენტლმენურად გამოიყურებოდა, ვიდრე ოდესმე.
Lastly, Mr. Bhaer was dressed in a new suit of black, which made him look more like a gentleman than ever.
5257.
პატარა ქალები | ნაწილი II, თავი 20
– მე თუ მკითხავ, ჭკვიანი კაცია, – უდრტვინველი კმაყოფილებით შენიშნა ბუხრის წინ გაშლილ ხალიჩაზე მდგარმა მისტერ მარჩმა, როცა ბოლო სტუმარიც წავიდა.
"I suspect that is a wise man," remarked Mr. March, with placid satisfaction, from the hearthrug, after the last guest had gone.
5258.
პატარა ქალები | ნაწილი II, თავი 22
ცხადია, მათზე შესანიშნავი ბავშვი დედამიწის ზურგზე არ შობილა და ეს ნათელი გახდება, როცა ვიტყვი, რომ რვა თვისებმა ფეხი აიდგეს, თორმეტი თვისანი თავისუფლად ლაპარაკობდნენ, ხოლო ორისანი უკვე სუფრასთან სხდებოდნენ და ისე წესიერად იქცეოდნენ, რომ ყველა შემსწრე იხიბლებოდა.
Of course they were the most remarkable children ever born, as will be shown when I mention that they walked at eight months, talked fluently at twelve months, and at two years they took their places at table, and behaved with a propriety which charmed all beholders.
5259.
პატარა ქალები | ნაწილი II, თავი 22
შავწინდიანი ფეხები დაეშვა, ჭაღარა თავი წამოიწია და მოძღვარმა უშფოთველი ღირსებით თქვა: – საღამო მშვიდობისა, მისტერ ბეერ. ერთი წამით მომითმინეთ.
Down went the black legs and up came the gray head, as the preceptor said, with undisturbed dignity, "Good evening, Mr. Bhaer. Excuse me for a moment".
5260.
პატარა ქალები | ნაწილი II, თავი 23
ახედა მოღუშულ ცას, დახედა წითელ ბანტს, რომელიც უკვე შავად დაწინწკლულიყო, გახედა წინ მიმავალ ტალახიან ქუჩას, ბოლოს კი უკან მიიხედა და ხანგრძლივად შეაჩერა მზერა რომელიღაც შემჭვარტლულ საწყობზე, რომელსაც კარის თავზე ეწერა „ჰოფმანი, შვარცი და კომპანია“ და მკაცრი საყვედურით ჩაილაპარაკა:
She looked up at the lowering sky, down at the crimson bow already flecked with black, forward along the muddy street, then one long, lingering look behind, at a certain grimy warehouse, with 'Hoffmann, Swartz, & Co.' over the door, and said to herself, with a sternly reproachful air...
წინა შემდეგი