ზუსტი დამთხვევა
ორიგინალის ენა
ქვეკორპუსები
ჯგუფები
კრებულები
ტიპები
ჟანრები
დარგები
გამომცემლობები
ავტორები
მთარგმნელები
გამოცემულია
წლიდან
წლამდე
თარგმნილია
წლიდან
წლამდე
წინა შემდეგი
5701.
უფლისწული და მათხოვარი | თავი XVI
ტომმა კარგად ისადილა, თუმცა გრძნობდა, როგორ ადევნებდა თვალს რამდენიმე ასეული კაცი მის ყოველ ლუკმას და ინტერესით აშტერდებოდა, თითქოს ეს უბრალო საჭმელი კი არა, ასაფეთქებელი რამ ნივთიერებააო.
Tom made a good dinner, notwithstanding he was conscious that hundreds of eyes followed each morsel to his mouth and watched him eat it with an interest which could not have been more intense if it had been a deadly explosive and was expected to blow him up and scatter him all about the place.
5702.
უფლისწული და მათხოვარი | თავი XVII
ამასობაში მიადგნენ ერთ ველს, სადაც გადამწვარი სახლის ნანგრევები – გადაბუგული ფერმის ნაშთი მოჩანდა, იქვე ახლოს დანგრეული და მიტოვებული ბეღელი იდგა.
By-and-by an open place was reached, where were the charred remains of a farm-house, and near them a barn which was falling to ruin and decay.
5703.
უფლისწული და მათხოვარი | თავი XVII
დანიშნულ ადგილას არ მოსულან, იქნებ შენ იცი, სად წავიდნენ?
They came not to the place appointed, maybe you know whither they went?
5704.
უფლისწული და მათხოვარი | თავი XVII
ამ გამოცანებით ნუ მაწუხებ, დედაჩემი გარდაიცვალა, ხოლო ჩემი დები სასახლეში იმყოფებიან.
Trouble me not with these riddles, my mother is dead, my sisters are in the palace.
5705.
უფლისწული და მათხოვარი | თავი XVII
ერთი ბრმა წამოდგა და მოემზადა: მოიგლიჯა სავსებით საღ თვალებზე დაკრული სალბუნი და მკერდზე ჩამოკიდებული ფიცარი, რომელზედაც გულისმომკვლელად იყო აღწერილი, როგორ დაკარგა მხედველობა.
One of the blind men got up and made ready by casting aside the patches that sheltered his excellent eyes, and the pathetic placard which recited the cause of his calamity.
5706.
უფლისწული და მათხოვარი | თავი XVII
ერთმა თმა აიწია და მეგობრებს აჩვენა ის ადგილი, სადაც ოდესღაც მარცხენა ყური ჰქონდა.
One turned up his hair and showed the place where a left ear had once been.
5707.
უფლისწული და მათხოვარი | თავი XVII
ცოლ-შვილი აღარა მყავს, იქნებ სამოთხეშიც არიან, იქნებ ჯოჯოხეთში, მაგრამ, ღვთის მადლით, არა ინგლისში!
The wife and kids are gone, mayhap they are in heaven, mayhap in the other place, but the kindly God be thanked, they bide no more in ENGLAND!
5708.
უფლისწული და მათხოვარი | თავი XVII
მან კი სათითაოდ ყველას ჩამოუარა და ძონძი სთხოვა, რომ სახის ის ადგილი შეეხვია, სადაც ფეხი შეეხო: მეშინია, ჰაერი არ მოხვდეს ამ ადგილსო, თან ამბობდა, შარაგზაზე გავალ და ვისაც ვაჩვენებ, ას-ას შილინგს მომცემსო.
He went about begging for a rag to paste over the place upon his face which had been touched by the foot, saying it must be preserved from contact with the air, and that he should make his fortune by going on the highway and exposing it to view at the rate of a hundred shillings a sight.
5709.
უფლისწული და მათხოვარი | თავი XVIII
მათ ცოტა ხანს აქეთ-იქით იხეტიალეს, მაგრამ ჰუგომ ხელსაყრელი ვერაფერი ნახა და თქვა: – მოსაპარს ვერაფერს ვხედავ, უვარგისი სოფელი ყოფილა.
They wandered hither and thither for some time, Hugo watching for opportunities to do a stroke of business, but finding none-so he finally said I see naught to steal, it is a paltry place.
5710.
უფლისწული და მათხოვარი | თავი XVIII
მეფემ განთავისუფლებისათვის ზეცას მხურვალე მადლობა შესწირა, სხვა მხარეს გაიქცა და ვიდრე სამშვიდობოს არ გავიდა, ნაბიჯი არ შეუნელებია.
The King, breathing deep gratitude to Heaven for his own release, fled in the opposite direction, and did not slacken his pace until he was out of harm's reach.
5711.
უფლისწული და მათხოვარი | თავი XVIII
რაც ძალა და ღონე ჰქონდა, რამდენიმე საათს ასე გარბოდა, თან ღელავდა და მდევრების შიშით უკან იყურებოდა, მაგრამ ბოლოს შიში გაეფანტა და დამშვიდდა.
He hurried along, as briskly as he could, during several hours, keeping a nervous watch over his shoulder for pursuit, but his fears left him at last, and a grateful sense of security took their place.
5712.
უფლისწული და მათხოვარი | თავი XVIII
ერთი-ორი წუთის შემდეგ ისე თბილად და კარგად იგრძნო თავი, როგორც ოდესღაც ვესტმინსტერის სამეფო სასახლის თივთიკის ქვეშაგებში.
In a minute or two was as warm and comfortable as he had ever been in the downy couches of the regal palace of Westminster.
5713.
უფლისწული და მათხოვარი | თავი XIX
მეფემ დილით ადრე გაიღვიძა და დაინახა, რომ ღამე სველი ვირთაგვა მიცოცებულიყო და მყუდროდ მოწყობილიყო მის მკერდზე.
When the King awoke in the early morning, he found that a wet but thoughtful rat had crept into the place during the night and made a cosy bed for itself in his bosom.
5714.
უფლისწული და მათხოვარი | თავი XIX
ა-ა! ახლა მივხვდი, გონების შერყევამდე ალბათ სასახლეში მუშაობდა, დიახ, ალბათ თვით მეფის სამზარეულოში იყო თანაშემწედ! აბა გამოვცადო!
Ah, now I see! ragged outcast as he is, he must have served in the palace before his reason went astray; yes, he must have helped in the very kitchen of the King himself! I will test him.
5715.
უფლისწული და მათხოვარი | თავი XIX
მეფეც სწორედ ისეთსავე თვითკმაყოფილებას გრძნობდა უბრალო გლეხი ქალის მიმართ მოწყალების გამოჩენით.
And the King was just as self-complacent over his gracious humility toward a humble peasant woman.
5716.
უფლისწული და მათხოვარი | თავი XX
იმის გაფიქრებაზე, რომ ღამე ამ იდუმალებით მოცულ ადგილას უნდა გაეტარებინა, ბიჭს ჟრუანტელმა დაუარა და სცადა უფრო ჩქარა ევლო, მაგრამ კარგად ვეღარ ხედავდა და ხან ფესვებს წამოჰკრავდა ფეხს, ხან ბარდებსა და ბუჩქებს ედებოდა.
It made him shudder to think of spending it in such an uncanny place so he tried to hurry faster, but he only made the less speed, for he could not now see well enough to choose his steps judiciously, he kept tripping over roots and tangling himself in vines and briers.
5717.
უფლისწული და მათხოვარი | თავი XX
მეფე ვარ, – იყო მშვიდი და უბრალო პასუხი.
I am the King, came the answer, with placid simplicity.
5718.
უფლისწული და მათხოვარი | თავი XX
მათ თვალისმომჭრელი ნათელი მოჰფინეს აქაურობას.
Their presence filled this place with an intolerable brightness.
5719.
უფლისწული და მათხოვარი | თავი XX
ვაი, რომ ასეა. მე მისი შვილი ვარ.
Alack, it is so. I am his son.
5720.
უფლისწული და მათხოვარი | თავი XX
განდეგილს სახე მოეღუშა და გაძვალტყავებული ხელები ბოროტად მოკუმშა.
A black frown settled down upon the hermit's face, and he clenched his bony hands with a vindictive energy.
წინა შემდეგი