ზუსტი დამთხვევა
ორიგინალის ენა
ქვეკორპუსები
ჯგუფები
კრებულები
ტიპები
ჟანრები
დარგები
გამომცემლობები
ავტორები
მთარგმნელები
გამოცემულია
წლიდან
წლამდე
თარგმნილია
წლიდან
წლამდე
წინა შემდეგი
9701.
ნატაშას ცეკვა | ნატაშას ცეკვა. მოსკოვი, მოსკოვი
გრაფმა იუშკოვმა, მაგალითად, 1801 წელს თავის მოსკოვურ სასახლეში ოცი დღის განმავლობაში თვრამეტი მეჯლისის გამართვა მოახერხა.
Count Yushkov gave eighteen balls in the space of twenty days at his Moscow palace during 1801.
9702.
ნატაშას ცეკვა | ნატაშას ცეკვა. მოსკოვი, მოსკოვი
წვეულებებზე გრაფი სტუმრებს შინ თუ ბაღში შიშველ მსახურებს ახვედრებდა, რომლებიც ქანდაკებებს ასახიერებდნენ.
When he entertained he had naked servants take the place of statues in his garden and his house.
9703.
ნატაშას ცეკვა | ნატაშას ცეკვა. მოსკოვი, მოსკოვი
თავად სოლნცევმა ეს ძველი მოტივები კრემლის ტერემის სასახლის რესტავრაციისას გამოიყენა – მისი ნამუშევარი მეჩვიდმეტე საუკუნის ავთენტური მოსკოვური სტილის რეპროდუქციას წარმოადგენდა, რასაც კერამიკის ფილებიანი ღუმელები, კოკოშნიკის მოყვანილობის თაღებიანი მოხატული ჭერები, წითელტყავაკრული კედლები და ასეთივე სკამები ასრულებდა.
Solntsev himself used these ancient motifs in his restoration of the Kremlin’s Terem Palace – an authentic reproduction of the seventeenth-century Moscow style, complete with ceramic-tiled stoves, ornate vaulted ceilings with kokoshnik arches and red leather walls and chairs.
9704.
ნატაშას ცეკვა | ნატაშას ცეკვა. მოსკოვი, მოსკოვი
მოსკოვური ხატწერის, აქაური ლუბოკის მხატვრობის და პალეხის ლაკირების ტექნიკის შესასწავლად მხატვრები მოსკოვისკენ დაიძრნენ.
Artists flocked to Moscow to study its icons, its lubok painting and Palekh lacquer work.
9705.
ნატაშას ცეკვა | ნატაშას ცეკვა. მოსკოვი, მოსკოვი
ამით გაურკვევლობის ეფექტი იქმნება, ლოგიკური ჰარმონიული დაბოლოება თითქოს კითხვის ნიშნის ქვეშ დგება, რომელიც რუსული ხალხური მუსიკის ეს თავისებურება მისი სტილიზებული, კუჩკისტური ინტერპრეტაციითაც კი რუსულ მუსიკას დასავლურისგან სრულიად განსხვავებულ ჟღერადობას სძენს.
The effect is to produce a feeling of elusiveness, a lack of definition or of logical progression in the harmony, which even in its stylized kuchkist form makes Russian music sound very different from the tonal structures of the West.
9706.
ნატაშას ცეკვა | ნატაშას ცეკვა. მოსკოვი, მოსკოვი
საგუნდო სიმღერას, რომელიც ოპერის ბოლოში ჟღერს, სტაროობრიადცების ექსპრესიულ და კეთილხმოვან გალობას, რომლის მელოდია მუსორგსკიმ მეგობრის წაღიღინებით ჩაიწერა, რიმსკიმ პრეობრაჟენსკის პოლკის მქუხარე მარში დაურთო – სწორედ ამ პოლკით შეცვალა პეტრე დიდმა სტრელცებისგან შემდგარი პირადი ჯარი (მუსორგსკიც პრეობრაჟენსკის პოლკში მსახურობდა).
To the end of the opera’s final chorus, a melismatic Old Believers’ melody that Musorgsky had transcribed from the singing of a friend, Rimsky added a brassy marching tune of the Preobrazhensky Regiment – the very regiment Peter had established as his personal guard to replace the streltsy musketeers (it was Musorgsky’s regiment as well).
9707.
ნატაშას ცეკვა | ნატაშას ცეკვა. მოსკოვი, მოსკოვი
რუსი ვაჭრის სტერეოტიპი – ხარბი და უპატიოსნო, გონებაშეზღუდული კონსერვატორი და ფილისტერი, პროვინციულ ქალაქებში გამეფებული უმეცრების და ინერტულობის, სულიერი სიმწირის განსახიერება – ლიტერატურაში დამკვიდრდა.
The stereotype of the Russian merchant – greedy and deceitful, narrowly conservative and philistine, the embodiment of everything that was dreary and depressing in provincial towns – became a literary commonplace.
9708.
ნატაშას ცეკვა | ნატაშას ცეკვა. მოსკოვი, მოსკოვი
მეცხრამეტე საუკუნეში მთელ მსოფლიოში ასე იყო: კულტურული ელიტა ვაჭრობასა და კომერციას ქედმაღლური ზიზღით ეკიდებოდა, ასეთივე გახლდათ ინტელიგენციის დამოკიდებულებაც.
All over Europe it was commonplace for the nineteenth-century cultural élites to hold trade and commerce in contempt, and such attitudes were equally pronounced in the intelligentsia.
9709.
ნატაშას ცეკვა | ნატაშას ცეკვა. მოსკოვი, მოსკოვი
თუ ამერიკაში ან დასავლეთ ევროპაში საზოგადოებაში შესასვლელად დიდი ფულის ქონაც კმაროდა (თუმცა ძველი სნობური შეხედულებებიც იყო შემორჩენილი), რუსეთი ფულის ბურჟუაზიულ კულტს არასოდეს იზიარებდა, და კულტურული ელიტის არსებობის განმსაზღვრელ ეთიკას მსახურება წარმოადგენდა, მისი ძირითადი არსი კი ის იყო, რომ მდიდრებს ქონება ხალხის საჭიროებისათვის უნდა გამოეყენებინათ.
Whereas in America and many parts of Europe, money was enough to become accepted in society, even if the old snobbish attitudes prevailed, Russia never shared the bourgeois cult of money, and its cultural élites were defined by a service ethic that placed a burden on the rich to use their wealth for the people’s benefit.
9710.
ნატაშას ცეკვა | ნატაშას ცეკვა. მოსკოვი, მოსკოვი
მან კედლები ლუბოკის ხის ნაკეთობებით ააჭრელა, ზედ ლაპტები და ნამგალიც მიაყოლა, ოთახის კუთხეში ფოცხი მიაყუდა და – ჰოპლა! მას რუსული სტილის სასადილო ოთახიც გამოუვიდა“.
She ‘plastered all the walls with lubok woodcuts, hung up bast shoes and sickles, placed a rake in the corner of the room, and voila!, she had a dining room in the Russian style’.
9711.
ნატაშას ცეკვა | ნატაშას ცეკვა. მოსკოვი, მოსკოვი
ხახვისებრი გუმბათები, ფერადოვანი მოზაიკა და მორთულობა მთლიანი კლასიკური ანსამბლის კონტექსტიდან სრულიად ამოვარდნილი იყო და მოსკოვური კიჩის ტიპურ ნიმუშს ქმნიდა.
With its onion domes and colourful mosaics, its ornate decorations that contrasted so bizarrely with the classical ensemble in which it was placed, the church was a piece of Moscow kitsch.
9712.
ნატაშას ცეკვა | ნატაშას ცეკვა. მოსკოვი, მოსკოვი
მეფე ბერენდეის უზარმაზარი, მომრგვალებული სასახლე, ფოლკლორული დეკორაციები და რუსული სააღდგომო კვერცხების მსგავსი ფანტასტიკური კოლონები მოსკოვის მახლობლად მდებარე კოლომენსკოეს ხის სასახლის არქიტექტურით იყო შთაგონებული.
The bulky bulbous form of Tsar Berendei’s palace, with its lavishly ornate folk-style decorations and fantastic columns shaped and painted like Russian Easter eggs, was inspired by the wooden palace of Kolomenskoe just outside Moscow.
9713.
ნატაშას ცეკვა | ნატაშას ცეკვა. მოსკოვი, მოსკოვი
მიხეილ ბულგაკოვის დაუმთავრებელ რომანში „შავი თოვლი“, რომელიც მოსკოვის ხელოვნების სამყაროს ბრწყინვალე სატირას წარმოადგენს, ავტორი სწორედ ამ მეთოდს ამასხარავებს სცენაში, სადაც თეატრის რეჟისორი, რომელიც ცდილობს, მსახიობს აუხსნას, როგორ უნდა განიცადოს სასიყვარულო თავდავიწყება, მის გარშემო ველოსიპედზე ამხედრებული დაქრის.
Mikhail Bulgakov, who wrote a blistering satire of the Moscow Arts in his farcical, unfinished Black Snow, ridiculed these methods in a scene in which the director tries to get an actor to feel what passion is by riding round the stage on a bicycle.
9714.
ნატაშას ცეკვა | ნატაშას ცეკვა. მოსკოვი, მოსკოვი
„სამ დაში“ მოსკოვი იმ ბედნიერების სიმბოლოა, რომლებიც დების ცხოვრებას აკლია.
In Three Sisters Moscow becomes a symbol for the happiness so lacking in the sisters’ lives.
9715.
ნატაშას ცეკვა | ნატაშას ცეკვა. მოსკოვი, მოსკოვი
დებს გასაქანს სწორედ სულიერი შფოთვა არ აძლევს და არა გეოგრაფიული წინააღმდეგობები.
The three sisters are suffering from a spiritual malaise, not a geographical displacement.
9716.
ნატაშას ცეკვა | ნატაშას ცეკვა. მოსკოვი, მოსკოვი
დების „მოსკოვი“, რომელშიც ბოლოს მაინც არ მიემგზავრებიან, ლეგენდაა, ოცნების ქალაქი, რომელიც მათ იმედს და სიცოცხლის აზრს მატებთ.
The sisters’ ‘Moscow’, then, is not so much a place (they never go there) as a legendary realm – a city of dreams which gives hope and the illusion of meaning to their lives.
9717.
ნატაშას ცეკვა | ნატაშას ცეკვა. მოსკოვი, მოსკოვი
1900-იან წლებში, როდესაც რუსული ავანგარდი სცენაზე გამოვიდა, მოსკოვი ნამდვილად ის ადგილი იყო, სადაც ახალგაზრდა ხელოვანი აუცილებლად უნდა ყოფილიყო.
But Moscow really was the place to be in 1900, when the Russian avant-garde first burst on to the scene.
9718.
ნატაშას ცეკვა | ნატაშას ცეკვა. მოსკოვი, მოსკოვი
პოეტი მიხეილ კუზმინი, პეტერბურგის კიდევ ერთი პატრიოტი, მოსკოვში ჩასვლის შემდეგ წერდა: „ხმაურიანი მოსკოვური მეტყველება, უჩვეულო ახალი სიტყვები, ქუსლების კაკუნით სიარულის აქაური მანერა, თათრული ღაწვები და თვალის ჭრილი, აპრეხილი ულვაშები, გაუგონარი ყელსახვევები, ჭყეტელა ჟილეტები და პიჯაკები, ცარიელი ბრექიობა, აზრების და საქციელის შეუსაბამობა – ამ ყველაფერმა მაფიქრებინა: ცხოვრების ასპარეზზე ახალი ყაიდის ხალხი გამოსულა“.
The poet Mikhail Kuzmin, another patriot of Petersburg, noted on a trip to Moscow at this time: the loud Moscow accent, the peculiar words, the way they clicked their heels as they walked along, the Tatar cheekbones and eyes, the moustaches twirled upwards, the shocking neckties, brightly coloured waistcoats and jackets, the sheer bravado and implacability of their ideas and judgements – all this made me think: new people have come forward.
9719.
ნატაშას ცეკვა | ნატაშას ცეკვა. მოსკოვი, მოსკოვი
ახალგაზრდა ვაჭარ-მეცენატთაგან ყველაზე კოლორიტული ფიგურა დეკადენტური ცხოვრების ნირით ცნობილი ნიკოლაი რიაბუშინსკი გახლდათ, რომელიც ამბობდა: „მიყვარს სილამაზე და მიყვარს ბევრი ქალი“ და „შავი გედის“ სახელით ცნობილ თავის მოსკოვურ სასახლეში წრეგადასულ ორგიებს აწყობდა.
The most colourful of these younger merchant patrons was Nikolai Riabushinsky, who was famous for his decadent lifestyle – ‘I love beauty and I love a lot of women’ – and for his outrageous parties at his Moscow mansion, the Black Swan.
9720.
ნატაშას ცეკვა | ნატაშას ცეკვა. მოსკოვი, მოსკოვი
1962 წელს, პირველად 1917 წლის რევოლუციის შემდეგ, სტრავინსკი რუსეთში ხანმოკლე ვიზიტით ჩავიდა და მოსკოვში სკრიაბინის მუზეუმს ეწვია და მაშინ შეიტყო, რომ სახლი ავანგარდისტი ელექტრონული კომპოზიტორებისთვის „ანდერგრაუნდული“ თავშეყრის ადგილად ქცეულიყო.
In 1962, when Stravinsky revisited Russia for the first time after the 1917 Revolution, he made a pilgrimage to the Scriabin Museum in Moscow and learned that it had become a sort of underground meeting place for avant-garde electronic composers.
წინა შემდეგი