ზუსტი დამთხვევა
ორიგინალის ენა
ქვეკორპუსები
ჯგუფები
კრებულები
ტიპები
ჟანრები
დარგები
გამომცემლობები
ავტორები
მთარგმნელები
გამოცემულია
წლიდან
წლამდე
თარგმნილია
წლიდან
წლამდე
1801.
გზაზე ერთი კაცი მიდიოდა | უხეირო, თავი VII
ახლა საწოლში გალეული, გაჩხინკული მოხუცი იჯდა და ფარნაოზმა მამის წვრილსა და მობოშებულ კისერს რომ დახედა, ცრემლი ყელში მოებჯინა.
An emaciated, desiccated old man was now sitting up in bed, and when Parnaoz saw his father's thin slack neck, he felt tears welling up.
1802.
გზაზე ერთი კაცი მიდიოდა | ფარნაოზი, თავი I
ეს იყო ერთადერთი ადგილი, სადაც მისი ნამდვილი ბუნება ჯერ კიდევ ბედავდა სამზეოზე გამოსვლას.
This was the only place where his real nature dared to come to the surface.
1803.
გზაზე ერთი კაცი მიდიოდა | ფარნაოზი, თავი I
თითქოს ისინიც მხოლოდ მის გონებაში არსებობდნენ და სხვაგან არსად ჰქონდათ ადგილი.
As if they existed only in his mind and had no other place.
1804.
გზაზე ერთი კაცი მიდიოდა | ფარნაოზი, თავი I
მინოსის ახალ სასახლეს უკვე ხარაჩოებს ხსნიდნენ.
The scaffolding was now being taken down from Minos's new palace.
1805.
გზაზე ერთი კაცი მიდიოდა | ფარნაოზი, თავი I
ეზო ქანდაკებებით იყო სავსე, ლეღვისა და ბროწეულის ხეებში ჩადგმული ქანდაკებები მართლა ცოცხლებს ჰგავდნენ.
The courtyard was full of sculptures: the statues placed under fig and pomegranate trees really looked as if they were alive.
1806.
გზაზე ერთი კაცი მიდიოდა | ფარნაოზი, თავი I
ფარნაოზს ეცოდებოდა მეგობარი, რომელსაც ყველაფერი ეცადა ამ ქვეყნად და ახლა ცაღა დარჩენოდა იმედად.
Parnaoz felt sorry for his friend who had tried everything on earth and now placed his remaining hopes on the sky.
1807.
გზაზე ერთი კაცი მიდიოდა | ფარნაოზი, თავი I
გაჩქარებული მოჩოჩავდა მისკენ, რათა ფეხებზე შემოხვეოდა და შავი, ალაპლაპებული თვალებით აეხედა.
He crawled as quickly as he could towards him to embrace his legs and look up with his shining black eyes.
1808.
გზაზე ერთი კაცი მიდიოდა | ფარნაოზი, თავი I
დედალუსი ახალ სასახლეში მინოსის ქალიშვილის, არიადნეს საცეკვაო დარბაზს ხატავდა.
Daedalus was in the new palace, decorating the dancing hall of Ariadne, Minos's daughter.
1809.
გზაზე ერთი კაცი მიდიოდა | ფარნაოზი, თავი I
მზე უკვე ჩასულიყო და ალისფერი, მიწისფერი, ბოლისფერი და შავი ღრუბლები ერთმანეთისკენ მიისწრაფოდნენ, თითქოს უმზეო ცაზე მარტო დარჩენისა ეშინოდათ.
The sun had risen and scarlet, sepia, smoky and black clouds raced after each other, as if frightened to be left alone in a sunless sky.
1810.
გზაზე ერთი კაცი მიდიოდა | ფარნაოზი, თავი I
მაგრამ ფარნაოზი მაინც ზედმეტი იყო, მაინც სხვის ადგილს იკავებდა და, ის რომ არ ყოფილიყო, ალბათ, უფრო ხალვათადაც ისხდებოდნენ.
Yet Parnaoz was an outsider, occupying someone else's place and, if he hadn't been there, they would have been more relaxed.
1811.
გზაზე ერთი კაცი მიდიოდა | ფარნაოზი, თავი I
ახლა მთელი მისი ცხოვრება ნავსადგურის გაცვეთილ ფილაქანზე მოექუჩებინა ბედისწერას და მხოლოდ იქ გადაწყდებოდა მისი მომავალიც.
Now fate had placed all his life on the worn-out paving of the port, and only here would his future be decided.
1812.
გზაზე ერთი კაცი მიდიოდა | ფარნაოზი, თავი I
შიმშილი კი თავისას აკეთებდა, აქეთ-იქით დაათრევდა, ბარგს აზიდვინებდა, ნავებს არეცხვინებდა, ნაგავს აყრევინებდა და აქექვინებდა კიდეც.
Hunger affected him badly, making him go to all sorts of places, carrying luggage, washing down boats, collecting rubbish and even rummaging through it.
1813.
გზაზე ერთი კაცი მიდიოდა | ფარნაოზი, თავი I
ეს უკვე დასასრული იყო და ვანში დაბრუნებაზე ფიქრიც იმ ოინბაზების მონაჩმახს ჰგავდა, აქეთ-იქით რომ აგზავნიდნენ არარსებულ საქმეზე.
This was the end, and even the thought of getting back to Vani seemed like nonsensical tricks by jokers sending him all over the place on non-existent business.
1814.
გზაზე ერთი კაცი მიდიოდა | ფარნაოზი, თავი I
ფარნაოზმა არწივს თვალი გააყოლა და შორს, რძისფერ ნისლში, შავი, დაკბილული მთები დაინახა.
Parnaoz followed the eagle's flight and far away, in the milky mist, he saw black, jagged mountains.
1815.
გზაზე ერთი კაცი მიდიოდა | ფარნაოზი, თავი I
რათა უფრო გარკვევით დაენახა შავი, დაკბილული, ზვიადი და დიდებული მთების ფერხული, უჩინარი თოკით თავისკენ რომ ექაჩებოდა ხომალდს.
So as to get a better view of the black, jagged, resplendent and majestic dance of the mountains which drew the ship towards them by some invisible cable.
1816.
გზაზე ერთი კაცი მიდიოდა | ფარნაოზი, თავი II
იმ ადგილს სირბილით გაეცალა და დამყაყებულ წყალში ალალბედზე წადგაფუნდა.
He ran from this place, stumbling and plunging in the stagnant water.
1817.
გზაზე ერთი კაცი მიდიოდა | ფარნაოზი, თავი II
დიდხანს ელოდებოდა ამ დღეს შავთვალება მალალო.
Black-eyed Malalo had waited for this day a long time.
1818.
გზაზე ერთი კაცი მიდიოდა | ფარნაოზი, თავი II
მაშინ შავთვალება მალალო ფეხზე იდგა, გული ერჩოდა და მართლა ქვეყნის მასპინძელი ეგონა თავი.
Black-eyed Malalo was then on her feet, afraid of nothing and really thought herself to be the world's hostess.
1819.
გზაზე ერთი კაცი მიდიოდა | ფარნაოზი, თავი II
შავთვალება მალალო ბრმად, ალალბედზე მიილტვოდა მისკენ, როგორც ზღვა ნაპირისკენ.
Black-eyed Malalo was blindly, recklessly drawn to him, like the sea to the shore.
1820.
გზაზე ერთი კაცი მიდიოდა | ფარნაოზი, თავი II
არა, კი არ გაქრა, უბრალოდ გაიპარა, შავთვალება მალალოს გაეპარა.
It did not fade so much as simply steal away from black-eyed Malalo.