ზუსტი დამთხვევა
ორიგინალის ენა
ქვეკორპუსები
ჯგუფები
კრებულები
ტიპები
ჟანრები
დარგები
გამომცემლობები
ავტორები
მთარგმნელები
გამოცემულია
წლიდან
წლამდე
თარგმნილია
წლიდან
წლამდე
წინა შემდეგი
281.
ამერიკის საგარეო პოლიტიკა: არჩევნის დინამიკა 21-ე საუკუნეში | თავი 3
პოლიტიკურ კულტურას, ეროვნული პოლიტიკური სისტემის ძირითად ღირებულებებსა და „საკუთარი მეს“ აღქმას ერის მიერ ნაკლები ყურადღება ექცევა პოლიტიკასა და პოლიტიკურ პროცესში.
Political culture, the core values embodied in a nation’s political system and the dominant self-concept to which its people hold, is an often underestimated part of politics and policy.
282.
ამერიკის საგარეო პოლიტიკა: არჩევნის დინამიკა 21-ე საუკუნეში | თავი 3
მეტიც, ამერიკელების მძევლებად აყვანა ირანში ბევრმა აღიქვა, როგორც „ამერიკის უსუსურობისა და დამცირების ძლიერი სიმბოლო“. სამართლიანად თუ უსამართლოდ, „უუნარობა, უზრუნველეყოთ მძევლების სახლში დაბრუნება, პირდაპირ აირეკლებოდა კარტერის კომპეტენტურობაზე“.
Moreover, the taking of American hostages in Iran was “a powerful symbol of American weakness and humiliation,” for many Americans and, whether fairly or unfairly, the dominant view was “that an inability to bring the hostages home reflected directly on Carter’s competence.”
283.
ამერიკის საგარეო პოლიტიკა: არჩევნის დინამიკა 21-ე საუკუნეში | თავი 4
ეს უფრო რეგიონული ძალის ეგოიზმს გამოხატავდა, რომელსაც საკუთარი გავლენიანი პოზიციის გარეშე კონკურენტებისაგან დაცვა სურდა.
It was much more the self-interest of a regional power seeking to preserve its dominant position against outside challenges.
284.
ამერიკის საგარეო პოლიტიკა: არჩევნის დინამიკა 21-ე საუკუნეში | თავი 5
ანტიკომუნიზმი წარმოადგენდა წამყვან ღირებულებას, რომელშიც ამერიკული პრინციპები იყო გაცხადებული.
Anticommunism was the dominant set of beliefs by which American principles were said to be manifested.
285.
ამერიკის საგარეო პოლიტიკა: არჩევნის დინამიკა 21-ე საუკუნეში | თავი 6
დეტანტის პოლიტიკის წარმატებამ ეჭვქვეშ დააყენა ცივი ომის დასაწყისში გაბატონებული შეხედულება იმის შესახებ, რომ საბჭოთა-ამერიკული თანამშრომლობა მინიმალურ დონეზეც კი შეუძლებელი იყო.
The rise of détente challenged the dominant belief of the first quarter-century of the Cold War that minimal U.S.-Soviet cooperation was possible.
286.
ამერიკის საგარეო პოლიტიკა: არჩევნის დინამიკა 21-ე საუკუნეში | თავი 6
პრეზიდენტისა და კონგრესის ურთიერთობები ძირითადად კონფრონტაციულ ხასიათს ატარებდა.
The dominant pattern of presidential-congressional relations was confrontational.
287.
ამერიკის საგარეო პოლიტიკა: არჩევნის დინამიკა 21-ე საუკუნეში | საკითხავი I ნაწილისათვის
ტრაგედიას კი, განსაკუთრებით აგრარულ ქვეყნებში, წარმოადგენდა ის ფაქტი, რომ პოლიტიკური ცვლილებები ზოგჯერ საკმარისი არ იყო კულტურული, ეკონომიკური და საზოგადოებრივი გარემოს შესაქმნელად, რასაც, თავის მხრივ, დემოკრატიული წესრიგი უნდა განემტკიცებინა.
The tragedy, especially in lands that were predominantly agrarian, was that these political changes where they were accepted were often not enough to create the cultural, economic, and social circumstances that could reinforce a democratic political order.
288.
ამერიკის საგარეო პოლიტიკა: არჩევნის დინამიკა 21-ე საუკუნეში | საკითხავი I ნაწილისათვის
ასეთი ადამიანები გამოავლენენ წინაპირობებს, გამოააშკარავებენ მიდგომებს, გვთავაზობენ დეტალებს და ხშირად თანმიმდევრულად აყალიბებენ იმ იდეებს, რომლებიც მათი ეპოქისა და საზოგადოების გაბატონებულ ხედვებში ბუნდოვნად არის გადმოცემული.
These figures uncover the premises, reveal the approaches, provide the details, and often coherently arrange the ideas which are implicit in the dominant thought of their time and society.
289.
ამერიკის საგარეო პოლიტიკა: არჩევნის დინამიკა 21-ე საუკუნეში | თავი 7
სრულიად ახალი სტრატეგია შემუშავდა იმ მიზნით, რომ აშშ-ს შეენარჩუნებინა დომინანტი მსოფლიო ძალის სტატუსი: „ჩვენი სტრატეგია ფოკუსირებულია იმისკენ, რომ გამოირიცხოს ნებისმიერი პოტენციური გლობალური კონკურენტის გამოჩენა მომავალში.“
The strategy it proposed was geared to ensuring that the United States would remain the dominant world power: “Our strategy must now refocus on precluding the emergence of any potential future global competitor.”
290.
ამერიკის საგარეო პოლიტიკა: არჩევნის დინამიკა 21-ე საუკუნეში | თავი 7
წარმოდგენილი ხედვა, ერთი მხრივ, ნაწილობრივ თანხმობაშია რეალიზმის თეორიის შეხედულებასთან – საერთაშორისო წესრიგი არსებობს მხოლოდ დომინანტი ჰეგემონისას.
This outlook reflects in part the Realist view that international order is most possible with a dominant hegemon.
291.
ამერიკის საგარეო პოლიტიკა: არჩევნის დინამიკა 21-ე საუკუნეში | თავი 7
ერაყსა და ქუვეითს სხვა საკითხებთან ერთად ხანგრძლივი სასაზღვრო დავაც ჰქონდათ, რეალურად ჰუსეინის მიზანი იყო, გამხდარიყო სპარსეთის ყურის რეგიონის დომინანტი ძალა.
Although Iraq and Kuwait had a border dispute as well as some other issues, the real problem was Saddam Hussein’s desire to become the dominant power in the Persian Gulf region.
292.
ამერიკის საგარეო პოლიტიკა: არჩევნის დინამიკა 21-ე საუკუნეში | თავი 7
სამხედრო თვალსაზრისით აღსანიშნავია, რომ ავღანეთის ომმა (საწყისი ფაზა – 2001 წლის ოქტომბერი-დეკემბერი) წარმოაჩინა ამერიკის სამხედრო ძალის კიდევ უფრო დიდი უპირატესობა სპარსეთის ყურის ომთან შედარებით.
Militarily, in its initial October–December 2001 phase, the Afghanistan War showed that American military power had reached even more dominant levels than were demonstrated in the Persian Gulf War.
293.
ამერიკის საგარეო პოლიტიკა: არჩევნის დინამიკა 21-ე საუკუნეში | თავი 7
ცივი ომის დროს ამერიკა დომინირებდა ყველა მაჩვენებლით – ეკონომიკურად, ტექნოლოგიურად, დიპლომატიაში, პოლიტიკურად და იდეოლოგიურად.
During the Cold War, the United States was dominant by most every measure—economically, technologically, diplomatically, politically, and ideologically.
294.
ამერიკის საგარეო პოლიტიკა: არჩევნის დინამიკა 21-ე საუკუნეში | თავი 8
გაუდაბნოებასთან დაკავშირებული საკვებისა და ჯანმრთელობის კრიზისები უპირველეს ყოვლისა მოქმედებს უღარიბეს, ყველაზე მარგინალურ და პოლიტიკურად უსუსურ მოქალაქეებზე.
The food and health crises associated with desertification predominantly affect the world’s poorest, most marginalized, and politically weakest citizens.
295.
ამერიკის საგარეო პოლიტიკა: არჩევნის დინამიკა 21-ე საუკუნეში | თავი 10
ა.ფ.კ. ორგანსკი წერდა ძალის ტრანზიციასთან დაკავშირებულ საფრთხეებზე, როდესაც, განზრახ ან მცდარი გათვლების გამო, აღზევების გზაზე მყოფ ახალ დიდ სახელმწიფოსა და მოქმედ დომინანტ ზესახელმწიფოს შორის კონკურენცია შეიძლება კონფლიქტში გადაიზარდოს.
A. F. K. Organski has written about the dangers of power transitions when, whether through intention or miscalculation, a rising power, and the existing dominant power may go beyond competition to conflict.
296.
ამერიკის საგარეო პოლიტიკა: არჩევნის დინამიკა 21-ე საუკუნეში | თავი 11
მიუხედავად იმისა, რომ ერაყსა და ქუვეითს შორის არსებობდა უთანხმოება საზღვრებთან და სხვა საკითხებთან დაკავშირებით, რეალურ პრობლემას წარმოადგენდა სადამ ჰუსეინის სურვილი, გამხდარიყო სპარსეთის ყურის დომინანტი სახელმწიფო.
Although Iraq and Kuwait had a border dispute as well as some other issues, the real issue was Saddam Hussein’s desire to become the dominant power in the Persian Gulf region.
297.
ამერიკის საგარეო პოლიტიკა: არჩევნის დინამიკა 21-ე საუკუნეში | თავი 11
მართალია, მოგვიანებით ჩატარებულმა გამოკვლევებმა ცხადყო, რომ განხორციელებული დარტყმების სიზუსტე ყოველთვის არ შეესაბამებოდა მანამდე გაკეთებულ განცხადებებს, მაგრამ მაინც ჩამოყალიბდა აზრი, რომ აშშ-ს გააჩნდა სრული სამხედრო უპირატესობა ჰაერში.
Although later studies indicated that the precision was not as great as was claimed at the time, the dominant sense was that the U.S. military had superiority in the air.
298.
ამერიკის საგარეო პოლიტიკა: არჩევნის დინამიკა 21-ე საუკუნეში | თავი 11
უმაღლეს ეშელონებში გადაწყვეტილებების მიმღებთა ძირითადი ყურადღება მიმართული იყო ერაყში ომის შემდგომ სტაბილურობაზე მაშინ, როცა ფაქტობრივად არ გაკეთებულა რაიმე სახის ანალიზი, თუ რის გაკეთება იყო საჭირო ამის მისაღწევად.
The dominant mindset within top decision-making circles assumed postwar stability in Iraq rather than analyzing what it would take to achieve it.
299.
ამერიკის საგარეო პოლიტიკა: არჩევნის დინამიკა 21-ე საუკუნეში | თავი 13
ის განპირობებული იყო რეგიონული სუპერძალის ინტერესით, არ დაეშვა რეგიონში არც ერთი გარე ოპონენტი და შეენარჩუნებინა დომინანტის პოზიცია.
It was much more the self-interest of a regional power seeking to preserve its dominant position against outside challengers.
300.
ამერიკის საგარეო პოლიტიკა: არჩევნის დინამიკა 21-ე საუკუნეში | თავი 14
დარფურის მოსახლეობის უმეტესობა მუსლიმია, თუმცა ეთნიკური წარმომავლობით განსხვავდება სუდანის დანარჩენ ნაწილში მობინადრე, დომინანტი არაბი მოსახლეობისგან.
Much of Darfur’s population is Muslim but is ethnically distinct from the dominant Arab population of the rest of Sudan.
წინა შემდეგი