ზუსტი დამთხვევა
ორიგინალის ენა
ქვეკორპუსები
ჯგუფები
კრებულები
ტიპები
ჟანრები
დარგები
გამომცემლობები
ავტორები
მთარგმნელები
გამოცემულია
წლიდან
წლამდე
თარგმნილია
წლიდან
წლამდე
4901.
პატარა ქალები | ნაწილი I, თავი 9
აასხეს ვერცხლის სამკაულების კომპლექტი – სამაჯურები, ყელსაბამი და საყურეებიც კი: ჰორტენზიამ მოახერხა და ისე მიაბა ყურებზე ვარდისფერი აბრეშუმის ძაფით, რომელიც საერთოდ არ ჩანდა.
A set of silver filagree was added, bracelets, necklace, brooch, and even earrings, for Hortense tied them on with a bit of pink silk which did not show.
4902.
პატარა ქალები | ნაწილი I, თავი 9
მორთულობა დაასრულა მაქმანის ცხვირსახოცმა, ბუმბულის მარაომ და მხარზე დამაგრებულ ვერცხლის რგოლში ჩასმულმა თაიგულმა და მის ბელმა ისეთი სიამოვნებით აათვალიერ-ჩაათვალიერა მეგი, როგორც პატარა გოგომ ახლად მორთულ-მოკაზმული თოჯინა.
A lace handkerchief, a plumy fan, and a bouquet in a shoulder holder finished her off, and Miss Belle surveyed her with the satisfaction of a little girl with a newly dressed doll.
4903.
პატარა ქალები | ნაწილი I, თავი 9
– ნედ მოფატი მოდის. რა უნდა? – იკითხა ლორიმ და ისე შეკრა შავი წარბები, თითქოს ახალგაზრდა მასპინძელი მეჯლისის სასიამოვნო დამატებად არ ეჩვენებაო.
Here comes Ned Moffat. What does he want?" said Laurie, knitting his black brows as if he did not regard his young host in the light of a pleasant addition to the party.
4904.
პატარა ქალები | ნაწილი I, თავი 9
ჩვენი სახლი მშვენიერია, რა ვუყოთ, თუ ბრწყინვალებით ვერ დაიკვეხნის, – ნეტარად თქვა მეგმა, როცა კვირა საღამოს ბუხარს მიუჯდა დედასთან და ჯოსთან ერთად.
"Home is a nice place, though it isn't splendid," said Meg, looking about her with a restful expression, as she sat with her mother and Jo on the Sunday evening.
4905.
პატარა ქალები | ნაწილი I, თავი 10
რამდენიმე კვირა გავიდა, მაგრამ მის კვალს ვერ მივაგენით და სამუდამოდ დავკარგეთ იმედი, რომ ოდესმე ვიპოვით, ამიტომაც შავი ბაფთით შევამკეთ მისი კალათა, პირქვე დავამხეთ მისი ლამბაქი და დავტირით, ვითარცა სამარადჟამოდ დაკარგულს.
Weeks have passed, but no trace of her has been discovered, and we relinquish all hope, tie a black ribbon to her basket, set aside her dish, and weep for her as one lost to us forever.
4906.
პატარა ქალები | ნაწილი I, თავი 11
პური ჩაუნახშირდა, რადგან სალათისთვის საწებლის კეთებას გადაჰყვა და მაინც ისეთი გამოუვიდა, პირი არ დაეკარებოდა.
The bread burned black; for the salad dressing so aggravated her that she could not make it fit to eat.
4907.
პატარა ქალები | ნაწილი I, თავი 12
მაგიდა ცოტა ალმაცერად იდგა, რის გამოც ფინჯნებსა და თეფშებს ხშირ-ხშირად ატყდებოდათ უსიამოვნება, რძეში რკო ცვიოდა, დაუპატიჟებლად მობრძანებული პატარა შავი ჭიანჭველები საჭმელში ეზიარებოდნენ მოსადილეებს, ხოლო ხიდან ჩამოკონწიალებული ბანჯგვლიანი მუხლუხები იგრიხებოდნენ, რომ როგორმე დაენახათ, რა ხდებოდა დაბლა.
There was a pleasing inequality in the table, which produced many mishaps to cups and plates, acorns dropped in the milk, little black ants partook of the refreshments without being invited, and fuzzy caterpillars swung down from the tree to see what was going on.
4908.
პატარა ქალები | ნაწილი I, თავი 12
– თავში მოხვდა დიდი ბერძნული ლექსიკონი, რომელიც ვიღაც შავმანტიიანმა ბებერმა გამოუქანა, – თქვა ნედმა.
"A stunning blow from the big Greek lexicon, which an old fellow in a black gown fired at him," said Ned.
4909.
პატარა ქალები | ნაწილი I, თავი 12
– რა არის თქვენი ყველაზე დიდი ნაკლი? – ჰკითხა ფრედმა: უნდოდა, ჯოს ის ღირსება გამოეცადა, რაც თვითონ აკლდა. – სიფიცხე.
"What is your greatest fault?" asked Fred, by way of testing in her the virtue he lacked himself. "A quick temper."
4910.
პატარა ქალები | ნაწილი I, თავი 12
– ყველაზე უფრო რას ინატრებდი? – ჰკითხა ლორიმ. – ჩექმის თასმებს, – მიუგო ჯომ.
"What do you most wish for?" said Laurie. "A pair of boot lacings," returned Jo.
4911.
პატარა ქალები | ნაწილი I, თავი 12
ნედს გრძნობები მოერია და სერენადა წამოიწყო, რომელსაც სევდიანი მისამღერი ჰქონდა: ეჰ, მარტო ვარ, მარტოდმარტო და როცა ამ სიტყვებზე მივიდა: ნორჩები ვართ მეც და შენც, მკერდში გვიძგერს გული, მაშ, რაღად ვართ შორიშორ, ორივ მარტოსული? ისეთი სევდიან-მიბნედილი იერით შეხედა მეგს, რომ იმან იქვე გადაიკისკისა და გამოსვლა ჩაუშალა.
Ned, getting sentimental, warbled a serenade with the pensive refrain... Alone, alone, ah! Woe, alone, and at the lines... We each are young, we each have a heart, Oh, why should we stand thus coldly apart? he looked at Meg with such a lackadaisical expression that she laughed outright and spoiled his song.
4912.
პატარა ქალები | ნაწილი I, თავი 14
შესასვლელის პოვნა ცოტა გაუჭირდა, მერე შევიდა, ახედა ბინძურ კიბეს, გაშეშებული იდგა ერთ წუთს, ბოლოს კი ერთბაშად გამოხტა ქუჩაში და ისევე მკვირცხლად წავიდა, როგორც მოვიდა.
Having found the place with some difficulty, she went into the doorway, looked up the dirty stairs, and after standing stock still a minute, suddenly dived into the street and walked away as rapidly as she came.
4913.
პატარა ქალები | ნაწილი I, თავი 14
ეს მანევრი რამდენჯერმე გაიმეორა ვიღაც შავთვალა ყმაწვილი ჯენტლმენის გასახარად, რომელიც ქუჩის იქითა მხარეს მდგარი შენობის ფანჯარასთან სავარძელში მოკალათებულიყო.
This maneuver she repeated several times, to the great amusement of a black-eyed young gentleman lounging in the window of a building opposite.
4914.
პატარა ქალები | ნაწილი I, თავი 14
– გამიხარდა, რომ საბილიარდოში არ იყავი და იმედი მაქვს, არც არასოდეს დადიხარ მაგნაირ ადგილებში.
I was glad that you were not in the saloon, because I hope you never go to such places.
4915.
პატარა ქალები | ნაწილი I, თავი 15
ემი, ჰანას სთხოვე, შავი სკივრი მოიტანე-თქო, მეგ, წამო, ჩემი ნივთები მაპოვნინე, თორემ ძალიან ავირიე.
Amy, tell Hannah to get down the black trunk, Meg, come and help me find my things, for I'm half bewildered.
4916.
პატარა ქალები | ნაწილი I, თავი 15
დალაქის ვიტრინაში გასაყიდად გამოდებული ნაწნავები დავინახე, ზედ ფასები ეწერა, და ერთი შავი ნაწნავი, სისქით ჩემს ნაწნავთან რომ ვერ მოვიდოდა, ორმოცი დოლარი ღირდა.
In a barber's window I saw tails of hair with the prices marked, and one black tail, not so thick as mine, was forty dollars.
4917.
პატარა ქალები | ნაწილი I, თავი 16
ვაშინგტონიდან მოსული საამური ამბავი აღინიშნა შტაბ-ბინაში გამართული ოცდაოთხი ქვემეხის საზეიმო სალუტითა და საზეიმო ფორმებში გამოწყობილი ჯარის პარადით.
A salute of twenty-four guns was fired on receipt of good news from Washington, and a dress parade took place at headquarters.
4918.
პატარა ქალები | ნაწილი I, თავი 18
მაშინ იყო, რომ ჩაბნელებულ ოთახში მცხოვრები ჯო, სადაც მუდამ თვალწინ ჰყავდა გატანჯული უმცროსი და, ნიადაგ ყურში ედგა მისი შესაბრალისი ხმა, ძირისძირობამდე ჩასწვდა ბეთის მშვენიერ და გულითად ბუნებას; იგრძნო, რა ღრმად და სათუთად დაესადგურებინა მას ყველას გულში; აღიარა, რა დიდი ფასი ედო ბეთის უანგარო მისწრაფებას – სხვებისთვის ეცოცხლა და ბედნიერ სამყოფელად ექცია სახლი იმ უბრალო სათნოებათა მეშვეობით, რომლებიც ყველას შეიძლება ჰქონდეს და რომლებიც ყველას უნდა უყვარდეს და ნიჭზე, სიმდიდრესა თუ სილამაზეზე მეტად აფასებდეს.
Then it was that Jo, living in the darkened room, with that suffering little sister always before her eyes and that pathetic voice sounding in her ears, learned to see the beauty and the sweetness of Beth's nature, to feel how deep and tender a place she filled in all hearts, and to acknowledge the worth of Beth's unselfish ambition to live for others, and make home happy by that exercise of those simple virtues which all may possess, and which all should love and value more than talent, wealth, or beauty.
4919.
პატარა ქალები | ნაწილი I, თავი 18
ამაზე უკეთესს ვერც ვერაფერს იზამდა, ეს უფრო დამამშვიდებელი იყო, ვიდრე ყველაზე მჭევრმეტყველური სიტყვები, რადგან ჯომ გამოუთქმელი გულშემატკივრობა იგრძნო და მდუმარებაში შეიცნო ის ტკბილი ნუგეში, რომელიც მწუხარებაში მოაქვს სიყვარულს.
It was the best thing he could have done, far more soothing than the most eloquent words, for Jo felt the unspoken sympathy, and in the silence learned the sweet solace which affection administers to sorrow.
4920.
პატარა ქალები | ნაწილი I, თავი 19
პაპიდა მარჩი თავის დღეში არავის მოეფერებოდა; ამნაირები არ უყვარდა, თუმცა კი უნდოდა, კეთილად მოჰქცეოდა თავაზიან პატარა გოგოს, რომელიც ძალიან მოეწონა და პაპიდა მარჩს ბებერ გულში ჰყავდა ძმისწულის შვილები, თუმცაღა ამის აღიარება მართებულად არ მიაჩნდა.
Aunt March never petted any one; she did not approve of it, but she meant to be kind, for the well-behaved little girl pleased her very much, and Aunt March had a soft place in her old heart for her nephew's children, though she didn't think it proper to confess it.