ზუსტი დამთხვევა
ორიგინალის ენა
ქვეკორპუსები
ჯგუფები
კრებულები
ტიპები
ჟანრები
დარგები
გამომცემლობები
ავტორები
მთარგმნელები
გამოცემულია
წლიდან
წლამდე
თარგმნილია
წლიდან
წლამდე
9501.
პოლიტიკური ლიბერალიზმი | III ლექცია
საზოგადოებისა და პიროვნების შესახებ კონცეფციების გარეშე უფლებებისა და სიკეთის შესახებ კონცეფციები ვერ გვექნება.
Without the ideas of society and person, conceptions of the right and the good have no place.
9502.
პოლიტიკური ლიბერალიზმი | III ლექცია
კონსტრუქტივიზმს არ გააჩნია ჭეშმარიტების შესაფერისი კონცეფცია მორალური მსჯელობის შესაფასებლად.
Constructivism lacks a proper conception of the truth of moral judgments.
9503.
პოლიტიკური ლიბერალიზმი | III ლექცია
ეს მოთხოვნა რომ არ არსებობდეს, არ იქნებოდა დასაბუთების საჯარო ბაზისიც.
Were this not required, a shared basis of public justification would be lacking.
9504.
პოლიტიკური ლიბერალიზმი | III ლექცია
უთანხმოება დისკუსიაში მონაწილე პირების მხრიდან გონივრულობის, რაციონალობის ანდა ცნობიერების სიცხადის ნაკლებობამაც შეიძლება წარმოშვას.
Yet disagreement may also arise from a lack of reasonableness, or rationality, or conscientiousness of one or more of the persons involved.
9505.
პოლიტიკური ლიბერალიზმი | IV ლექცია
ამის მიუხედავად, როგორც ქვემოთ, §4-ში ვნახავთ, შეიძლება მთლიანად ვერც ავიცილოთ მინიშნება ჭეშმარიტების ნაკლულობაზე, მაშინაც კი, როცა კონსტიტუციის არსებით ელემენტებს ვიხილავთ.
However, as we see below in §4, there may be no way to avoid entirely implying its lack of truth, even when considering constitutional essentials.
9506.
პოლიტიკური ლიბერალიზმი | IV ლექცია
სამართლიანობა, როგორც პატიოსნება, ვერ იქნება გონივრული, ვიდრე მისაღები ფორმით − თითოეული მოქალაქის გონებაზე მიმართვით − ვერ მოიპოვებს მათ მხარდაჭერას, როგორც ეს ახსნილია მის საკუთარ ჩარჩოში.
Rather, justice as fairness is not reasonable in the first place unless in a suitable way it can win its support by addressing each citizen’s reason, as explained within its own framework.
9507.
პოლიტიკური ლიბერალიზმი | IV ლექცია
ძალაუფლების განაწილებასთან მიმართებით სტაბილურობა ვერ შენარჩუნდებოდა.
Stability with respect to the distribution of power is lacking.
9508.
პოლიტიკური ლიბერალიზმი | IV ლექცია
როცა საყოველთაო კონსენსუსი ამგვარად არის დახასიათებული, სამართლიანობას, როგორც პატიოსნებას, განსაკუთრებული როლი ექნება კონსენსუსის საფუძვლის განმსაზღვრელ კონცეფციათა შორის.
When overlapping consensus is characterized this way, the role of justice as fairness will have a special place within conceptions defining the focus of the consensus.
9509.
პოლიტიკური ლიბერალიზმი | IV ლექცია
ამ განსაკუთრებულ როლზე ქვემოთ ვისაუბრებ.
This special place I define below.
9510.
პოლიტიკური ლიბერალიზმი | IV ლექცია
რაც შეეხება სიღრმეს, როცა სახეზეა კონსტიტუციური კონსენსუსი, პოლიტიკური ჯგუფები უნდა შევიდნენ პოლიტიკური დისკუსიის საჯარო ფორუმზე და მიმართონ სხვა ჯგუფებს, რომლებიც არ იზიარებენ პირველთა ყოვლისმომცველ დოქტრინებს.
As for depth, once a constitutional consensus is in place, political groups must enter the public forum of political discussion and appeal to other groups who do not share their comprehensive doctrine.
9511.
პოლიტიკური ლიბერალიზმი | IV ლექცია
მას აკლია კონცეპტუალური რესურსი იმის მისათითებლად, როგორ უნდა შეიცვალოს კონსტიტუცია და როგორ უნდა მოხდეს მისი ინტერპრეტაცია.
It lacks the conceptual resources to guide how the constitution should be amended and interpreted.
9512.
პოლიტიკური ლიბერალიზმი | V ლექცია
სამართლიანობა, როგორც პატიოსნება, თავად ვერ წარმოშობს რაიმე უფრო ფართო თვალსაზრისს იმის საჩვენებლად, რომ საზღვარი სწორად იქნა გავლებული და რომ მის ფარგლებში დაშვებული ყოვლისმომცველი დოქტრინები გაზიარების ღირსია.
Justice as fairness itself cannot invoke the standpoint of some wider view to say that it draws the limit at the right place and so the comprehensive doctrines it allows are worthy of allegiance.
9513.
პოლიტიკური ლიბერალიზმი | V ლექცია
მოდით, გამოვყოთ ოთხი ძირითადი სახის განსხვავება და მერე ვიკითხოთ, ეს განსხვავებები ადამიანებს მინიმალური ზღვრის ზემოთ ათავსებს თუ ქვემოთ: ანუ, არსებული განსხვავება საზოგადოების თანამშრომლობაზე ორიენტირებულ და ნორმალურ წევრად ყოფნისთვის საჭირო მინიმალურ არსებით უნარებზე მეტ უნარს უტოვებს მათ თუ – ნაკლებს.
Let us distinguish four main kinds of variations and then ask whether a variation places people above or below the line: that is, whether it leaves them with more or less than the minimum essential capacities required to be a normal cooperating member of society.
9514.
პოლიტიკური ლიბერალიზმი | V ლექცია
ამდენად, როგორც კი გამოვყოფთ ოთხი ძირითადი სახის განსხვავებას, რომლებიც ადამიანებს მინიმალური ზღვრის ზემოთ თუ ქვემოთ ათავსებს, პირველადი სიკეთეების ჩვენ მიერ მოცემული გაგება ადეკვატური ჩანს ყველა თითოეული შემთხვევისათვის, გარდა შემთხვევისა, რომელიც ეხება ავადმყოფობისა თუ ავარიის შემთხვევებს, რომლებიც მოქალაქეებს ზღვარს ქვემოთ ათავსებს.
Thus, once we distinguish the four main kinds of variations and variations when between people fall above or below the line, the account of primary goods seems adequate for all cases, except possibly for case, which covers instances of illness and accident placing citizens below the line.
9515.
პოლიტიკური ლიბერალიზმი | V ლექცია
უსამართლობა იქნება, თუკი ისინი რამეს მოიკლებენ იმის გამო, რომ სხვებმა საკუთარი სურვილები ვერ მოთოკეს ანდა რამე ვერ გათვალეს.
It would be regarded as unfair that they should now have less in order to spare others from the consequences of their lack of foresight or self-discipline.
9516.
პოლიტიკური ლიბერალიზმი | V ლექცია
ეს ნიშნავს ცენტრალურ ადგილზე, როგორც კონსტა უწოდებს, „ანტიკურობის თავისუფლებების“ დაბრუნებას და აქედან მომდინარე ხარვეზებს.
It is a return to giving a central place to what Constant called the “liberties of the ancients” and has all the defects of that.
9517.
პოლიტიკური ლიბერალიზმი | VI ლექცია
ეს ნიშნავს დატოვო საზოგადოება და კულტურა, რომლის ისტორიასა და წეს-ჩვეულებებზე ვართ დამოკიდებული, რათა სოციალურ სამყაროში ჩვენი ადგილი ვიპოვოთ.
It means that the society and culture whose history, customs, and conventions we depend on to find our place in the social world.
9518.
პოლიტიკური ლიბერალიზმი | VI ლექცია
ემიგრაციისას მთავრობის ძალაუფლება ვერ იქნება ნებაყოფლობით მიღებული შემდეგი აზრით: საზოგადოება, მისი კულტურა, ისტორია, ადგილი სოციალურ ყოფაში ადრეული ასაკიდან იწყებს ჩვენი ცხოვრების ფორმირებას და, ჩვეულებრივ, საკმაოდ ძლიერად, ისე რომ, ემიგრირების უფლება (ადეკვატურად განსაზღვრული) არაა საკმარისი, რომ ადამიანმა ახალი ადგილსამყოფელი ქვეყნის მთავრობის ძალაუფლება ნებაყოფლობით მიიღოს იმავენაირად, როგორც ეკლესიის ძალაუფლება შეუძლია აღიაროს რწმენის თავისუფლების ნიადაგზე.
The government’s authority cannot, then, be freely accepted in the sense that the bonds of society and culture, of history and social place of origin, begin so early to shape our life and are normally so strong that the right of emigration (suitably qualified) does not suffice to make accepting its authority free, politically speaking, in the way that liberty of conscience suffices to make accepting ecclesiastical authority free, politically speaking.
9519.
პოლიტიკური ლიბერალიზმი | VI ლექცია
ვერც ხალხი და ვერც გერმანიის უზენაესი სასამართლო ამ უფლებებს ხელს ვერ შეახებს, რადგან მათი ჩასწორების მცდელობაც კი არადემოკრატიულად იქნება მიჩნეული.
It places those rights beyond amendment, even by the people and the German supreme court, and in enforcing those rights can be said to be undemocratic.
9520.
პოლიტიკური ლიბერალიზმი | VI ლექცია
სასამართლოს, როგორც კონსტიტუციის უმაღლესი ზედამხედველი ინსტანციის, როლი გულისხმობს, რომ პოლიტიკური კონცეფციები, რომლებიც მოსამართლეებს აქვთ, და კონსტიტუციის არსებითი ელემენტების მათეული ხედვა ბაზისური თავისუფლებების ძირითად არეალს მეტ-ნაკლებად ერთ სივრცეში ათავსებს.
The court’s role as the highest judicial interpreter of the constitution supposes that the political conceptions judges hold and their views of constitutional essentials locate the central range of the basic freedoms in more or less the same place.