ზუსტი დამთხვევა
ორიგინალის ენა
ქვეკორპუსები
ჯგუფები
კრებულები
ტიპები
ჟანრები
დარგები
გამომცემლობები
ავტორები
მთარგმნელები
გამოცემულია
წლიდან
წლამდე
თარგმნილია
წლიდან
წლამდე
წინა შემდეგი
11181.
ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში | თავი 12
სასამართლოსთვის ცნობილი უნდა ყოფილიყო ამ გარემოების შესახებ, რადგან ძალზე ბუნდოვნად აღიარა, რომ თარგმანთან დაკავშირებული ხარვეზი „არის ერთ-ერთი, განსახილველ საკითხებს შორის”.
The Court must have been aware of this, because it admitted, very vaguely, that the lacunae in the interpretation ‘is one factor along with others to be considered’.
11182.
ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში | თავი 12
გაუმართლებელ უთანასწორობას ექნებოდა ადგილი, თუ იმ ქვეყანაში, სადაც მტკიცებულებების მოპოვება იწყება წინასასამართლო ეტაპზე, ბრალდებულს უნდა აენაზღაურებინა თარჯიმნის დახმარება, ხოლო სხვა ქვეყანაში, სადაც მტკიცებულებების შემოწმება ხორციელდება სასამართლო პროცესზე, მას არ მოუწევდა თარჯიმნის ხარჯების დაფარვა.
It would lead to unjustified inequality if in a country where the administration of evidence takes place during preliminary proceedings the accused had to pay a considerable amount for the interpreter’s fees, while an accused living in a country where the evidence is examined at the trial hearing did not have to pay.
11183.
ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში | თავი 12
ასეთი გამოსავალი მისაღებია იმის გათვალისწინებით, რომ სასამართლო განხილვისგან განსხვავებით, ბრალდებულსა და დამცველს შორის საუბარი გაცილებით არაფორმალური ხასიათისაა, სადაც შესაძლებელია იმ ფრაზის გამეორება, რომელიც მეორე მხარემ ვერ გაიგო.
As the conversation between an accused and counsel, contrary to the communication during the trial, takes place in an informal setting where it is possible to ask that something be repeated if one has not understood what the other said, the solution is acceptable.
11184.
ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში | თავი 13
ამავდროულად, ეს შეიძლება გაგებული იქნეს მე-8 მუხლით განმტკიცებული პირადი ცხოვრების პატივისცემის უფლების დარღვევად.
At the same time it can also be understood as constituting a lack of respect for private life as set out in Article 8.
11185.
ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში | თავი 13
ინფორმატორის განხილვა სახელმწიფოს წარმომადგენლად დამოკიდებული იქნება იმაზე, მოხდებოდა თუ არა ინფორმატორსა და ბრალდებულს შორის ინფორმაციის გაცვლა იმ ფორმით და საშუალებებით, როგორც ეს მოხდა, სახელმწიფოს ჩარევის გარეშე.
Whether an informer was to be regarded as a State agent depended on whether the exchange between the accused and the informer would have taken place, and in the form and manner in which it did, but for the intervention of the authorities.
11186.
ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში | თავი 13
მისმა დედამ და დამ, რომლებიც მასთან ერთად ცხოვრობდნენ, უარი თქვეს განმცხადებლის წინააღმდეგ ჩვენების მიცემაზე.
His mother and sister who lived at the same place availed themselves of their right to refuse to testify.
11187.
ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში | თავი 14
მისთვის ცნობილი იყო სამართალწარმოების შესახებ, თუმცა გერმანიაში დარჩენა ამჯობინა.
He had been aware that the proceedings were taking place but had chosen to remain in Germany.
11188.
ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში | თავი 15
პირველ რიგში, არსებითი ზიანი უნდა ანაზღაურდეს.
In the first place, substantive damages must be paid.
11189.
ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში | თავი 15
შესაძლებელი იყო ისეთი ფორმულირების გამოყენება, რომ ეს ხარვეზი თავიდან ყოფილიყო აცილებული.
The text could have been drafted in such a way as to have avoided such a lacuna.
11190.
ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში | თავი 16
მაგალითად, მხოლოდ ევროპული კონვენცია ათავსებს გარანტიას იმ უფლებათა რიგში, რომელთა შეზღუდვა დაუშვებელია, მათ შორის საგანგებო მდგომარეობის დროს.
Only the ECHR, for example, places the guarantee among those that cannot be derogated from, even in a state of emergency.
11191.
ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში | თავი 16
ბრიგიტა მაიერის საქმეში განაცხადის დასაშვებობის გადაწყვეტილება საკმაოდ ლაკონიურია.
The decision on admissibility in Brigitte Maier is, finally, quite laconical.
11192.
ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში | თავი 16
ამის მიღმა უკვე რთულია არსებული ვაკუუმის განმარტება.
Beyond this, however, the lacuna is not easy to interpret.
11193.
ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში | თავი 17
უპირველეს ყოვლისა, ყურადღებას გავამახვილებთ თავისუფლების აღკვეთაზე.
The focus, in the first place, will be on deprivations of liberty.
11194.
ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში | თავი 17
სანამ ადამიანი გარკვეულ ადგილას საკუთარი ნებით იმყოფება, სახეზე არ არის თავისუფლების აღკვეთა.
As long as a person stays at a certain place of his or her own free will there exists no deprivation of liberty.
11195.
ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში | თავი 17
ეს პრეცედენტული სამართალი ზედმეტად უსვამს ხაზს ფიზიკური შეზღუდვის ფაქტორს და არასაკმარის ყურადღებას უთმობს იძულების ფსიქოლოგიურ ელემენტს.
This case-law places too much emphasis on physical constraint and insufficient emphasis on psychological coercion.
11196.
ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში | თავი 17
იგივე ეხება ვითარებას, როდესაც წინასწარი პატიმრობა შეეფარდება პატიმარს, რომელიც იხდის სასჯელს, თუნდაც დაპატიმრების ბრძანება დამატებით შეზღუდვებს ითვალისწინებს.
The same applies if a prisoner is serving a sentence and is additionally detained on remand, even though the arrest warrant places additional restrictions on the detainee.
11197.
ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში | თავი 17
ეშინგდეინის საქმისგან განსხვავებით, სასამართლომ გადაწყვიტა, რომ ჩარევის სახეებს შორის არსებული სხვაობა მნიშვნელოვანი იყო, რადგან ციხეში პატიმრობის შეცვლა შინაპატიმრობით იწვევს პატიმრობის ადგილის ხასიათის ცვლილებას სახელმწიფო დაწესებულებიდან კერძო სახლის სასარგებლოდ.
In comparison to Ashingdane it considered that the difference between the type of interference was considerable in that, replacing detention in prison with house arrest entails a change in the nature of the place of detention from a public institution to a private home.
11198.
ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში | თავი 17
რეციდივისტი, რომელიც „მთავრობის განკარგულებაშია”, მაგრამ არ არის ფაქტობრივად დაპატიმრებული ან დამნაშავე, რომელსაც მიესაჯა სამუდამო პატიმრობა, თუმცა პირობით გათავისუფლდა, de facto არ არის დაპატიმრებული და ნებისმიერი გადაწყვეტილება მისი უკან დაბრუნების შესახებ წარმოადგენს თავისუფლების აღკვეთას.
If a habitual offender is placed ‘at the Government’s disposal’ but not actually detained or if a criminal who has been sentenced to life imprisonment is released on license, these persons are de facto not detained and any decision to recall them therefore constitutes a deprivation of liberty.
11199.
ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში | თავი 17
თუმცა ეშინგდეინის საქმეში სასამართლომ განაცხადა, რომ „უნდა არსებობდეს გარკვეული კავშირი თავისუფლების ნებადართული აღკვეთის საფუძველსა და პატიმრობის ადგილსა და პირობებს შორის.”
However, in Ashingdane the Court stated that ‘there must be some relationship between the ground of permitted deprivation of liberty relied on and the place and condition of detention’.
11200.
ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში | თავი 17
ასეთი ფორმულირება, რომელსაც პირველად ვხვდებით ვინტერვერპი საქმეში და ასევე გამოყენებული იქნა თინის, უილსონის და გუნელის საქმეში, სხვა ანალოგიურ საქმეებში შეიცვალა უბრალოდ „თვითნებობაზე” მითითებით.
This formula, which first appeared in Winterwerp and was referred to in Thynne, Wilson and Gunnell, was replaced by a simple reference to ‘arbitrariness’ in other cases, although they were of a similar nature.
წინა შემდეგი