ზუსტი დამთხვევა
ორიგინალის ენა
ქვეკორპუსები
ჯგუფები
კრებულები
ტიპები
ჟანრები
დარგები
გამომცემლობები
ავტორები
მთარგმნელები
გამოცემულია
წლიდან
წლამდე
თარგმნილია
წლიდან
წლამდე
წინა შემდეგი
11201.
ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში | თავი 17
გარდა ამისა, ამ საკითხების გადაწყვეტისას „ხელისუფლების ეროვნულ ორგანოებს აქვთ გარკვეული დისკრეცია, რადგან უპირველესად სწორედ ხელისუფლების ეროვნული ორგანოების პრეროგატივაა კონკრეტულ საქმეში მათთვის წარდგენილი მტკიცებულებების შეფასება”.
Furthermore, in determining these issues, ‘the national authorities are to be recognized as having a certain margin of appreciation since it is in the first place for the national authorities to evaluate the evidence adduced before them in a particular case’.
11202.
ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში | თავი 17
ეშინგდეინი საქმეში სასამართლომ განაცხადა, რომ უნდა არსებობდეს გარკვეული კავშირი ნებადართული თავისუფლების აღკვეთის საფუძველსა და პატიმრობის ადგილსა და პირობებს შორის.
In Ashingdane the Court accepted that there must be some relationship between the ground of permitted deprivation of liberty relied on and the place and condition of detention.
11203.
ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში | თავი 17
ამ საქმეში კონვენციის დარღვევის მიზეზი გახდა პირის დაპატიმრებისთვის სამართლებრივი საფუძვლის არარსებობა.
There it was the lack of a legal basis for the detention which led to the finding of a violation.
11204.
ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში | თავი 18
დაპატიმრების მიზეზების შესახებ, პირველ რიგში, თავად დაკავებული უნდა იქნეს ინფორმირებული.
In the first place, it is obviously the person who has been arrested who must be informed of the reason for his or her arrest.
11205.
ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში | თავი 18
ფედერალურმა სასამართლომ ჩათვალა, რომ მიზეზების არარსებობით დაირღვა პირადი თავისუფლების უფლება, თუმცა იმის ნაცვლად, რომ გაეცა ბრძანება პირის დაუყოვნებლივ გათავისუფლების შესახებ, საქმე დააბრუნა ქვემდგომ ინსტანციაში.
The Federal Court had indeed found that the lack of reasons had violated the right to personal liberty but had sent the case back to the earlier instance rather than ordering the applicant’s immediate release.
11206.
ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში | თავი 18
მისი საჩივარი უკავშირდებოდა არა იმდენად ხსენებულ პროცედურას, არამედ ფედერალური სასამართლოს გადაწყვეტილებას და კერძოდ, იმ ფაქტს, რომ ის არ იქნა გათავისუფლებული.
His complaint related not to the lack of such proceedings, but rather to the decision of the Federal Court and, in particular, to the fact that he was not released.
11207.
ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში | თავი 18
სასამართლომ დაადგინა, რომ განმცხადებლები გადაცემულ იქნენ მთავრობის განკარგულებაში ორი წლის ვადით პოლიციის სასამართლოს მიერ მას შემდეგ, რაც მათ მიეცათ საკუთარი არგუმენტების წარმოდგენის შესაძლებლობა.
The Court found that the applicants had been placed at the disposal of the Government for two years by a police court after having had the chance to be heard.
11208.
ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში | თავი 18
ცხადია, რომ გარანტია მაშინაც გამოიყენება, თუ ბრალის გამომრიცხველი გარემოების არსებობისას ბრალდებულს არ დაეკისრა პასუხისმგებლობა და პირდაპირ მოათავსეს ფსიქიატრიულ საავადმყოფოში.
Of course, the guarantee also applies when an accused has been acquitted of a crime on the basis of a lack of criminal responsibility and has been committed directly to a mental hospital.
11209.
ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში | თავი 18
განმცხადებელი „გადაცემული იქნა მთავრობის განკარგულებაში” და იუსტიციის მინისტრს შეეძლო მიეღო გადაწყვეტილება მისი დაპატიმრების შესახებ.
The applicant was ‘placed at the government’s disposal’, whereby the minister of justice was able to decide whether he would be detained or not.
11210.
ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში | თავი 18
ნიკოლოვას საქმეში კანონი განმცხადებლისაგან მოითხოვდა გონივრულ ეჭვს მიღმა იმის დამტკიცებას, რომ არ არსებობდა მიმალვის, დანაშაულის განმეორებით ჩადენის ან მართლმსაჯულების განხორციელებისთვის ხელის შეშლის თუნდაც ჰიპოთეზური საფრთხე.
In Nikolova, where the law placed on the applicant the burden of proving beyond reasonable doubt that there did not exist even a hypothetical danger of absconding, reoffending or obstructing justice.
11211.
ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში | თავი 18
სასამართლოს აზრით, მთლიანობაში აღებული ეს გარემოებები ობიექტურად ასაბუთებდა განმცხადებლის შიშს, რომ ადმინისტრაციული სააპელაციო კომისიის მოსამართლე განიცდიდა აუცილებელი მიუკერძოებლობის ნაკლებობას.
In the Court’s view, these circumstances taken as a whole serve objectively to justify the applicant’s apprehension that the judge in the Administrative Appeals Commission, lacked the necessary impartiality.
11212.
ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში | თავი 18
გათავისუფლების უფლებამოსილების არარსებობა, ასევე იწვევს თვითნებური დაპატიმრების გამოძიების, როგორც სამართლებრივი დაცვის საშუალების უარყოფას მე-5 მუხლის მე-4 პუნქტის საფუძველზე.
Lack of the power to release also led to the rejection of prosecution for arbitrary detention as a remedy under Article 5 x 4.
11213.
ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში | თავი 18
მე-5 მუხლის მე-4 პუნქტის საფუძველზე, იურისპრუდენციის განვითარების საინტერესო ასპექტს წარმოადგენს მზარდი აქცენტი, რომელიც კეთდება ჩვეულებრივ მე-6 მუხლთან ასოცირებულ საპროცესო გარანტიებზე.
An interesting development in the jurisprudence on Article 5 x 4 is the increasing emphasis that has been placed on procedural guarantees ordinarily associated with Article 6.
11214.
ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში | თავი 18
ამ საქმეში განმცხადებლის დამცველებს არ შეატყობინეს სასამართლო მოსმენის გამართვის შესახებ, რითაც ხელი შეუშალეს განმცხადებელს დამცველის დახმარების უფლების ეფექტიან განხორციელებაში.
Here the applicant’s lawyers were not given notice that the hearing would take place, thus preventing the applicant from receiving the effective assistance of his lawyer.
11215.
ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში | თავი 18
სასამართლომ არ ჩათვალა, რომ მტკიცების ტვირთის განმცხადებელზე დაკისრება არარელევანტური იყო სამართალწარმოების შედეგისთვის.
The Court was not convinced that the onus of proof placed on the applicant was irrelevant to the outcome.
11216.
ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში | თავი 18
კიდევ უფრო პრობლემატური იყო შესაბამისი სისხლის სამართლის კანონმდებლობის სრული უცოდინარობა, რომელიც გამოავლინა სასამართლომ.
Even more problematic was the Court’s total lack of understanding of the relevant criminal law.
11217.
ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში | თავი 18
„ავტომატურმა პერიოდულმა შემოწმებამ” შეიძლება ჩაანაცვლოს სამართლებრივი დაცვის საშუალება დაპატიმრებული პირის ინიციატივის საფუძველზე.
‘Automatic periodic review’ can replace a remedy taken on the initiative of the detainee.
11218.
ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში | თავი 19
სასამართლოს მიერ სასჯელის დანიშვნის შემდეგ პირისთვის თავისუფლების აღკვეთა, როგორც მინიმუმ კონვენციასთან მიმართებაში, გამართლებულია მე-5 მუხლის პირველი პუნქტის ა) ქვეპუნქტით პატიმრობის რეჟიმისა და ადგილის მიუხედავად.
As soon as a person is deprived of his or her liberty after having been sentenced by a court, his detention is, at least in relation to the Convention, justified under Article 5 x 1(a) irrespective of the regime or the place where that person is held.
11219.
ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში | თავი 19
პირველი, პირი ფიზიკურად, საჭიროების შემთხვევაში სამხედრო ძალის გამოყენებით, უნდა წარედგინოს მოსამართლეს; რასაკვირველია მოსამართლესაც შეუძლია მივიდეს იმ ადგილას, სადაც იმყოფება დაპატიმრებული პირი, მაგალითად, საავადმყოფოში.
First, the person concerned must be brought physically — if necessary manu militari — before the judge; of course the judge could also go to the place where the person is detained, for instance, in hospital.
11220.
ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში | თავი 19
გამომძიებელი მოსამართლე ვერ დააკმაყოფილებს აუცილებელი ობიექტურობის კრიტერიუმს იმ შემთხვევაშიც, თუ გამოძიების შეწყვეტის შემდეგ, მისი ფუნქცია შემოიფარგლება პროკურორისთვის საქმის მასალების გადაცემით, რომელიც შემდეგ მოამზადებს საბრალდებო დასკვნას.
The investigating judge would even lack the necessary objectivity if, once the investigation had been terminated, its only further function was to hand over the file to the public prosecutor who would then draft the indictment.
წინა შემდეგი