ზუსტი დამთხვევა
ორიგინალის ენა
ქვეკორპუსები
ჯგუფები
კრებულები
ტიპები
ჟანრები
დარგები
გამომცემლობები
ავტორები
მთარგმნელები
გამოცემულია
წლიდან
წლამდე
თარგმნილია
წლიდან
წლამდე
11201.
ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში | თავი 17
თუმცა ამ მხრივ მისი ამოცანა ექვემდებარება შეზღუდვებს, რომლებიც დამახასიათებელია დაცვის ევროპული სისტემისთვის, რადგან შიდასახელმწიფოებრივი კანონის ინტერპრეტაცია და გამოყენება უპირველესად ხელისუფლების ეროვნული ორგანოების, კერძოდ, სასამართლოების საქმეა.
The scope of its task in this connection, however, is subject to limits inherent in the logic of the European system of protection, since it is in the first place for the national authorities, notably the courts, to interpret and apply domestic law.
11202.
ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში | თავი 17
თუმცა კონვენციის ტექსტში არ არის საუბარი ამგვარი შეზღუდვის შესახებ და წინასწარი პატიმრობის უპირველესი დანიშნულებაა სასამართლო განხილვაზე ბრალდებულის დასწრების უზრუნველყოფა.
However, the text of the Convention does not refer to any such restriction and, in the first place, detention on remand is intended to secure the presence of the accused at the trial.
11203.
ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში | თავი 17
განმცხადებელს, რომელსაც კომუნისტური რეჟიმის დროს მაღალი თანამდებობა ეკავა, ბრალად ედებოდა სახელმწიფო ქონების გაფლანგვა.
The applicant, a high-placed politician under the communist regime, was prosecuted for embezzlement.
11204.
ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში | თავი 17
რაც შეეხება სასამართლოს მიერ საკითხის განხილვის ხარისხს, ამ შემთხვევაშიც გამოიყენება სტანდარტული ფორმულირება: შიდასახელმწიფოებრივი კანონის ინტერპრეტაცია და გამოყენება უპირველესად ხელისუფლების ეროვნული ორგანოების, კერძოდ სასამართლოების საქმეა.
As to the degree of scrutiny exercised by the Court, there is also a standard formula: It is in the first place for the national authorities, notably the courts, to interpret and apply the domestic law.
11205.
ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში | თავი 17
პოლონეთში წინასწარ პატიმრობაში მყოფ პირებს რეგულარულად აჩერებდნენ ციხეში პატიმრობის ვადის გასვლის შემდეგაც, რადგან ითვლებოდა, რომ საბრალდებო დასკვნის წარდგენასთან ერთად დაპატიმრებული გადადიოდა რეგიონული სასამართლოს განკარგულებაში.
In Poland persons detained on remand were regularly kept in prison after expiry of the detention order, because it was considered that with the lodging of a bill of indictment the detainee was placed at the disposal of the regional court.
11206.
ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში | თავი 17
ამ პრაქტიკას არ გააჩნდა რაიმე სამართლებრივი საფუძველი, კანონმდებლობა არ განსაზღვრავდა ზუსტ ნორმებს და კონკრეტულად ამ საქმეში არ ყოფილა მიღებული სასამართლო გადაწყვეტილება, რომელიც დაპატიმრების ნებართვას გასცემდა.
There was no legal basis for this practice, the legislation lacked clear rules and, in particular, no judicial decision authorizing the detention had been passed.
11207.
ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში | თავი 17
სამწუხაროდ, დღემდე ეს წესი აღარ ყოფილა გამოყენებული და არც ისეთ საქმეებს ჰქონია ადგილი, რომლებშიც აუცილებლობის არარსებობამ გამოიწვია მე-5 მუხლის დარღვევა.
Unfortunately, so far there seems to have been no repetition of this rule nor have there been any cases where lack of necessity led to the finding of a violation of Article 5.
11208.
ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში | თავი 17
მიუხედავად იმისა, რომ შიდასახელმწიფოებრივი კანონმდებლობის ინტერპრეტაცია უპირველესად ეროვნული ხელისუფლების პრეროგატივაა, სასამართლომ მაინც უნდა განიხილოს ეს საკითხი, რადგან შიდასახელმწიფოებრივი კანონის შეუსრულებლობა კონვენციის დარღვევას იწვევს.
While it is in the first place for the national authorities to interpret domestic law, the Court must exercise a certain power to review this, because failure to comply with domestic law entails a breach of the Convention.
11209.
ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში | თავი 17
თუმცა ამ შემთხვევაშიც სასამართლო ვერ შეუდგება იმის დეტალურ განხილვას, რამდენად სწორად იქნა გამოყენებული შიდასახელმწიფოებრივი კანონი და ჩაერევა მხოლოდ ისეთ საქმეებში, რომლებშიც იურისდიქციის არარსებობა აშკარაა.
Again, however, the Court will not examine in detail whether the domestic law was correctly applied and will interfere only in cases of an obvious lack of competence.
11210.
ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში | თავი 17
თუმცა დ) ქვეპუნქტი ასევე მოიცავს დაპატიმრებას, რომელიც თავისთავად არ არის აღმზრდელობითი ხასიათის და მოიცავს არასრულწლოვანის გადაყვანას ისეთ ადგილას, სადაც შესაძლებელია მასზე აღმზრდელობითი ზედამხედველობის განხორციელება.
However, paragraph 1(d) also covers detention which is not (yet) in itself educational, but which involves detention while the transfer of the minor to the place where the educational supervision can be exercised is arranged.
11211.
ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში | თავი 17
გარდა ამისა, ამ საკითხების გადაწყვეტისას „ხელისუფლების ეროვნულ ორგანოებს აქვთ გარკვეული დისკრეცია, რადგან უპირველესად სწორედ ხელისუფლების ეროვნული ორგანოების პრეროგატივაა კონკრეტულ საქმეში მათთვის წარდგენილი მტკიცებულებების შეფასება”.
Furthermore, in determining these issues, ‘the national authorities are to be recognized as having a certain margin of appreciation since it is in the first place for the national authorities to evaluate the evidence adduced before them in a particular case’.
11212.
ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში | თავი 17
ეშინგდეინი საქმეში სასამართლომ განაცხადა, რომ უნდა არსებობდეს გარკვეული კავშირი ნებადართული თავისუფლების აღკვეთის საფუძველსა და პატიმრობის ადგილსა და პირობებს შორის.
In Ashingdane the Court accepted that there must be some relationship between the ground of permitted deprivation of liberty relied on and the place and condition of detention.
11213.
ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში | თავი 17
ამ საქმეში კონვენციის დარღვევის მიზეზი გახდა პირის დაპატიმრებისთვის სამართლებრივი საფუძვლის არარსებობა.
There it was the lack of a legal basis for the detention which led to the finding of a violation.
11214.
ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში | თავი 18
დაპატიმრების მიზეზების შესახებ, პირველ რიგში, თავად დაკავებული უნდა იქნეს ინფორმირებული.
In the first place, it is obviously the person who has been arrested who must be informed of the reason for his or her arrest.
11215.
ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში | თავი 18
ფედერალურმა სასამართლომ ჩათვალა, რომ მიზეზების არარსებობით დაირღვა პირადი თავისუფლების უფლება, თუმცა იმის ნაცვლად, რომ გაეცა ბრძანება პირის დაუყოვნებლივ გათავისუფლების შესახებ, საქმე დააბრუნა ქვემდგომ ინსტანციაში.
The Federal Court had indeed found that the lack of reasons had violated the right to personal liberty but had sent the case back to the earlier instance rather than ordering the applicant’s immediate release.
11216.
ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში | თავი 18
მისი საჩივარი უკავშირდებოდა არა იმდენად ხსენებულ პროცედურას, არამედ ფედერალური სასამართლოს გადაწყვეტილებას და კერძოდ, იმ ფაქტს, რომ ის არ იქნა გათავისუფლებული.
His complaint related not to the lack of such proceedings, but rather to the decision of the Federal Court and, in particular, to the fact that he was not released.
11217.
ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში | თავი 18
სასამართლომ დაადგინა, რომ განმცხადებლები გადაცემულ იქნენ მთავრობის განკარგულებაში ორი წლის ვადით პოლიციის სასამართლოს მიერ მას შემდეგ, რაც მათ მიეცათ საკუთარი არგუმენტების წარმოდგენის შესაძლებლობა.
The Court found that the applicants had been placed at the disposal of the Government for two years by a police court after having had the chance to be heard.
11218.
ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში | თავი 18
ცხადია, რომ გარანტია მაშინაც გამოიყენება, თუ ბრალის გამომრიცხველი გარემოების არსებობისას ბრალდებულს არ დაეკისრა პასუხისმგებლობა და პირდაპირ მოათავსეს ფსიქიატრიულ საავადმყოფოში.
Of course, the guarantee also applies when an accused has been acquitted of a crime on the basis of a lack of criminal responsibility and has been committed directly to a mental hospital.
11219.
ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში | თავი 18
განმცხადებელი „გადაცემული იქნა მთავრობის განკარგულებაში” და იუსტიციის მინისტრს შეეძლო მიეღო გადაწყვეტილება მისი დაპატიმრების შესახებ.
The applicant was ‘placed at the government’s disposal’, whereby the minister of justice was able to decide whether he would be detained or not.
11220.
ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში | თავი 18
ნიკოლოვას საქმეში კანონი განმცხადებლისაგან მოითხოვდა გონივრულ ეჭვს მიღმა იმის დამტკიცებას, რომ არ არსებობდა მიმალვის, დანაშაულის განმეორებით ჩადენის ან მართლმსაჯულების განხორციელებისთვის ხელის შეშლის თუნდაც ჰიპოთეზური საფრთხე.
In Nikolova, where the law placed on the applicant the burden of proving beyond reasonable doubt that there did not exist even a hypothetical danger of absconding, reoffending or obstructing justice.