ზუსტი დამთხვევა
ორიგინალის ენა
ქვეკორპუსები
ჯგუფები
კრებულები
ტიპები
ჟანრები
დარგები
გამომცემლობები
ავტორები
მთარგმნელები
გამოცემულია
წლიდან
წლამდე
თარგმნილია
წლიდან
წლამდე
წინა შემდეგი
12381.
კულტურის კვლევები: კრიტიკული შესავალი | ნაწილი I, ჟანრები და გენეალოგიები
ნაცვლად ცალკეული ტექსტების გაუთავებელი ინტერპრეტაციისა, ამგვარი გარდაქმნის შემდეგ კულტუროლოგიამ მეტი ყურადღება მიაპყრო ლიტერატურულ კვლევებს, როგორც სხვადასხვა საზოგადოებისა და ინდივიდის არსებობის შესწავლას სხვადასხვა ადგილას და დროს.
At its best, the ‘cultural studies’ turn has helped literary studies move on from the production of endless ‘readings’ of individual texts to examining reading as a form of life for different communities and individuals in different times and places.
12382.
კულტურის კვლევები: კრიტიკული შესავალი | ნაწილი I, ჟანრები და გენეალოგიები
ბოლოს და ბოლოს, ის 'ადგილობრივ' მოსახლეობას პასიურ და დაქვემდებარებულ პოზიციაში აყენებს.
After all it implicitly places the ‘native’ in a position of passivity and subordination.
12383.
კულტურის კვლევები: კრიტიკული შესავალი | ნაწილი I, ჟანრები და გენეალოგიები
პოსტმარქსისტული პოლიტიკური თეორია განავითარეს ისეთმა თეორეტიკოსებმა, როგორებიც არიან: ერნესტო ლაკლო, იუდით ბატლერი და სლავოი ჟიჟეკი, რომლებიც კულტუროლოგიის დარგში მომუშავეთა მსგავსად, უკუაგდებდნენ ტრადიციულ მარქსიზმს მისი აქცენტით კლასობრივ ბრძოლაზე, პროლეტარიატის როლსა და ეკონომიკური ურთიერთობების გადამწყვეტ ძალაზე.
Postmarxist political theory was developed by theorists such as Ernesto Laclau, Judith Butler and Slavoj Zizek, who like those working within cultural studies itself, were jettisoning traditional Marxism with its emphasis on class struggle and the role of the proletariat, and its insistence on the determining power of economic relations.
12384.
კულტურის კვლევები: კრიტიკული შესავალი | ნაწილი I, ჟანრები და გენეალოგიები
საბოლოოდ ის, რაც სუბიექტებს იდენტიფიკაციის ამ პროცესში ითრევს, არის მათი ლტოლვა მთლიანობისა და თანმიმდევრულობისაკენ, ლტოლვა, რომელიც ამქვეყნად უსაფრთხოების ნაკლებობით არის გამოწვეული და რომელიც ალთუსერმა ფრანგი ფსიქოანალიტიკოსის ჟაკ ლაკანის გავლენით, ფსიქოანალიტიკური თვალსაზრისით თეორიად ჩამოაყალიბა.
And ultimately what draws subjects into this process of identification is their desire for wholeness and coherence, a desire driven by a lack of secure grounding in this world, which Althusser, following the French psychoanalyst Jacques Lacan, theorised in psychoanalytic terms.
12385.
კულტურის კვლევები: კრიტიკული შესავალი | ნაწილი I, ჟანრები და გენეალოგიები
ხოლო მათ, ვინც ამ მიმართულებით მიდის, შეიძლება მოეჩვენოთ, რომ ჟურნალისტები, რომლებიც უფრო ახლოს არიან კულტურულ წარმოებაში მიმდინარე ყოველდღიურ ცვლილებებთან და რომელთაც უმთავრესად მოეთხოვებათ წერონ არამეცნიერი მკითხველისთვის, უკეთეს პოზიციაში არიან იმისთვის, რომ კულტურა შეაფასონ, ვიდრე მეცნიერები, რომლებიც ვალდებულნი არიან გაითვალისწინონ მეცნიერული აბსტრაქცია და ანალიზი.
And for those who take that line, it may seem that journalists, being closer to the day-by-day shifts in cultural production and being required to write for mainly non-academic readerships, are better placed to evaluate culture than academics, who necessarily remain committed to academic abstraction and analysis.
12386.
კულტურის კვლევები: კრიტიკული შესავალი | ნაწილი I, ჟანრები და გენეალოგიები
კულტუროლოგიის ერთ-ერთი პრობლემა ის არის, რომ ის ძალიან შორს იდგა კულტურასა და საზოგადოებაზე ფიქრის ძველი ტრადიციისგან, და რომ თავს არც კი მოიაზრებდა იმ დისციპლინების შთამომავლად, რომელთაც პირველებმა შექმნეს კულტურის ცნება, შემდეგ კი მისი დისციპლინარული კვლევა დაიწყეს.
One of the problems with cultural studies is that it has been too divorced from the long tradition of thought on culture and society, that it hasn’t often placed itself even within the lineage that first developed the concept of culture and the disciplined study of the subject.
12387.
კულტურის კვლევები: კრიტიკული შესავალი | ნაწილი I, ჟანრები და გენეალოგიები
მალჰერნის არგუმენტის თანახმად, კულტუროლოგიის თანამედროვე დისციპლინამ ვერ შეძლო იმის აღიარება, რომ კულტურული კრიტიკის უფრო ძველ მეთოდებს იმეორებს მაშინაც კი, როდესაც თავდაყირა აყენებს კულტურული კრიტიკის სოციალურ პოზიციებს და ფასეულობებს მაღალი კულტურის ნორმების პოპულარული კულტურის ნორმებით შეცვლით.
Mulhern’s argument is that the contemporary discipline of cultural studies has failed to recognise that it is repeating the patterns of older modes of cultural critique even as it overturns cultural critique’s social position and values by replacing the norms of high culture with those of popular culture.
12388.
კულტურის კვლევები: კრიტიკული შესავალი | ნაწილი I, ჟანრები და გენეალოგიები
კულტუროლოგიის მიზანი არ არის (მცირე რაოდენობის პოპულისტების გამოკლებით) მაღალი კულტურის სავარაუდო ძალაუფლება სოციალური ანარქიის მართვა, შეცვალოს პოპულარული კულტურის სავარაუდო შესაძლებლობით, ძირი გამოუთხაროს მემკვიდრეობით მიღებულ სოციალურ იერარქიებს.
Except maybe among a few cultural populists, cultural studies does not aim to replace high culture’s supposed power to order social anarchy with popular culture’s supposed capacity to undermine inherited social hierarchies.
12389.
კულტურის კვლევები: კრიტიკული შესავალი | ნაწილი I, პრობლემები
სწორედ ეს თვითკმაყოფილება, რომელიც იგრძნობა კულტუროლოგიის პრეტენზიებში პოლიტიკური აღმავლობის შესახებ, ხელს უწყობს იმ აზრის ჩამოყალიბებას, რომ კულტუროლოგიურ აზროვნებაში არსებობს გარკვეული შაბლონი, რომელიც იგივე სახის პოლიტიკურად კორექტულ რიტორიკას ქმნის ნებისმიერი საკითხის შესახებ.
And it’s the complacency implicit in cultural studies’ claim to political heft that helps give rise to the perception that there exists a template for cultural studies thinking which will produce the same kind of politically correct rhetoric on almost any topic.
12390.
კულტურის კვლევები: კრიტიკული შესავალი | ნაწილი I, პრობლემები
მისი აზრით, კულტუროლოგი მეცნიერების მიერ პოლიტიკური ძალაუფლების მიწერა სხვა არაფერია, გარდა სურვილისა; ფორმალური პოლიტიკა კი კვლავ იმ არენად რჩება, რომელზეც იმართება მნიშვნელოვანი დებატები რესურსებთან დაკავშირებული პოლიტიკის, სოციალური სამართლიანობისა და კეთილდღეობის შესახებ.
For him, the self-attribution of political force by cultural studies academics expresses nothing other than a desire; formal politics remains the arena in which meaningful debates over policy concerning resources, social justice, welfare and so on take place.
12391.
კულტურის კვლევები: კრიტიკული შესავალი | ნაწილი I, პრობლემები
ძველებური, მემარჯვენე-მემარცხენედ დაყოფა არ შეცვლილა სხვა, ძლიერი და ყოვლისმომცველი პოლიტიკური დუალიზმით.
The old left—right division has not been replaced by another strong, overarching political dualism.
12392.
კულტურის კვლევები: კრიტიკული შესავალი | ნაწილი I, პრობლემები
ინსტიტუციები გამოიყენოს როგორც ადგილი, სადაც აქტივისტები, მეცნიერები და სტუდენტები ერთმანეთს ხვდებიან, სადაც პედაგოგიკა დამყარებულია თვითგამომსახველობით დიალოგზე როგორც სტუდენტებს, ისე სტუდენტებსა და პედაგოგებს შორის და წარმოადგენს კარგად ორგანიზებული საზოგადოებრივი სფეროს მაგალითს.
Using the institution as a place where activists, academics and students can meet, and where a pedagogy based on self-reflective dialogue among students and between students and teachers provides an example of a well-functioning public sphere.
12393.
კულტურის კვლევები: კრიტიკული შესავალი | ნაწილი I, პრობლემები
პირველი, დისციპლინის ცენტრში კულტურული პროდუქციის წარმოების და არა მოხმარების ან მიღების დაყენებას.
First, placing cultural production rather than consumption or reception at the discipline’s centre.
12394.
კულტურის კვლევები: კრიტიკული შესავალი | ნაწილი I, პრობლემები
მაგალითად, მეცხრამეტე საუკუნის ბოლოს, ბევრი დასავლელი ადამიანი იმყოფებოდა არაცნობიერ ან ქვეცნობიერ მდგომარეობაში, რომლის დროსაც გრძნობები და მოგონებები „რეპრესირებულია“ და უადგილო ან მოულოდნელ აზროვნებაში გამოიხატება.
Thus, for instance, since the late nineteenth century many Western individuals have possessed unconsciousness or subconsciousness, in which feelings and memories are ‘repressed’ and are likely to be expressed in displaced and unexpected acts or thoughts.
12395.
კულტურის კვლევები: კრიტიკული შესავალი | ნაწილი II, წარსული: კულტურის ისტორია, კულტურული მეხსიერება
სწორედ ამგვარი ქრონოლოგიური წყობის საფუძველზე გაკეთებული შედარების შედეგად ითვლებოდა, რომ სხვა, კოლონიზებული საზოგადოებები „ისტორიის“ ნაკლებობას განიცდიდნენ და უფრო წარსულს მიეკუთვნებოდნენ, ვიდრე აწმყოს.
It was by comparison with this kind of temporal order that other, colonisable societies were regarded as lacking ‘history’ and as belonging fundamentally to the past rather than to the present.
12396.
კულტურის კვლევები: კრიტიკული შესავალი | ნაწილი II, წარსული: კულტურის ისტორია, კულტურული მეხსიერება
მეტიც, თანამედროვე თვალსაზრისით ისტორიას შეუძლია წარმოდგენა შეგვიქმნას აწმყოზე, მიუხედავად იმისა, რომ ამ წარმოდგენას შეიძლება აკლდეს ძალა ან მეცნიერული დასაბუთება, რაც იგივეა, რომ, მაგალითად, ჩავწვდეთ პიროვნების ქმედებების აზრს მისი განზრახვების საფუძველზე.
Rather, for modern thought, history can help account for the present, although these are explanations which lack the force either of scientific explanation or of explanations where for instance we make sense of a person’s actions by reference to their intentions.
12397.
კულტურის კვლევები: კრიტიკული შესავალი | ნაწილი II, წარსული: კულტურის ისტორია, კულტურული მეხსიერება
ბურკე ცივილიზებულ ეროვნულ მემკვიდრეობას უპირისპირებს განათლებულ, რადიკალურ სოციალურ პოლიტიკას და ამ უკანასკნელს არა წარსულიდან მემკვიდრეობით მიღებული სიბრძნის, კეთილშობილებისა და ფასეულობების მიმართ უპატივისცემლობაში ადანაშაულებს, არამედ განიხილავს როგორც არასტაბილურობისა და დანაწევრებულობის მიზეზს.
Burke poses civilised national heritage against enlightened, radical social policy and views the latter not just as lacking reverence for the wisdom, chivalry and treasures that have been inherited from the past but as causing instability and fragmentation.
12398.
კულტურის კვლევები: კრიტიკული შესავალი | ნაწილი II, წარსული: კულტურის ისტორია, კულტურული მეხსიერება
ისტორიის პოლიტიკური ბუნება კიდევ უფრო ნათლად იკვეთება დებატებში იმის შესახებ, რასაც ავსტრალიაში „შავი სამკლავურის“ ისტორიად მოიხსენიებენ.
Yet the political nature of history is clearest in debates over what in Australia is called ‘black armband’ history.
12399.
კულტურის კვლევები: კრიტიკული შესავალი | ნაწილი II, წარსული: კულტურის ისტორია, კულტურული მეხსიერება
„შავი სამკლავურის“ ისტორიის მიმართ წინააღმდეგობა მნიშვნელოვან სტიმულად იქცა კონსერვატორებისთვის, რათა ოთხმოციანი წლების შემდეგ იერიში მიეტანათ „მულტიკულტურალიზმზე“.
The resistance to ‘black armband’ history was an important spur to the conservative attack on ‘multiculturalism’ after the eighties.
12400.
კულტურის კვლევები: კრიტიკული შესავალი | ნაწილი II, წარსული: კულტურის ისტორია, კულტურული მეხსიერება
მწერლობის ეს სახეობა ისტორიის მიწისქვეშა დინებებს აცოცხლებს და ფასეულად მხოლოდ იმიტომ ითვლება, რომ საზოგადოების ფართოდ გავრცელებული მეხსიერების მიღმაა დარჩენილი და მათი ხსენება, სწორედ ამ მიზეზის გამო, გარკვეულ რისკთან არის დაკავშირებული.
Such writing resurrects streams of underground history that are deemed valuable because they fall outside widely disseminated public memories, and which, for that very reason, cannot be referenced without being placed at risk.
წინა შემდეგი