პარალელური კორპუსი

4121.

პოლიტიკური ლიბერალიზმი | VIII ლექცია

მაგრამ თუკი დავუბრუნდებით იდეას, რომ ინდივიდები არიან საზოგადოების ნორმალური, თანამშრომლობაზე სრულად ორიენტირებული წევრები, რომლებიც თანამშრომლობის სამართლიან პირობებს მთელი ცხოვრება იცავენ, მაშინ კონსტიტუციის ნორმებს სხვა კუთხითაც დავინახავთ.

But if we return to the idea of starting from the conception of persons as capable of being normal and fully cooperating members of society and of respecting its fair terms of cooperation over a complete life, then these restrictions can be viewed in another light.

4122.

პოლიტიკური ლიბერალიზმი | VIII ლექცია

უპირველეს ყოვლისა, ეს ხდება, როდესაც ვარკვევთ: პიროვნებისა და კარგად მოწესრიგებული საზოგადოების ცნებებით გადმოცემული ადამიანური იდეალის არსებობა შესაძლებელია თუ არა ადამიანის ბუნებრივი უნარებისა და სოციალური ცხოვრების შეზღუდვების ფონზე.

It does so, first, in regard to whether the ideals expressed by its conceptions of the person and of a well-ordered society are feasible in view of the capacities of human nature and the requirements of social life.

4123.

პოლიტიკური ლიბერალიზმი | VIII ლექცია

სამართლიანობის, როგორც პატიოსნების, კონცეფციაში პიროვნების შესახებ კონცეფცია პიროვნებას მიაწერს უნარს, ჰქონდეს ინტერესთა გარკვეული იერარქია; ეს იერარქია ჩანს საწყისი პოზიციის ბუნებაშიც (მაგალითად, როგორ აყალიბებს და იქვემდებარებს გონიერება რაციონალობას) და სამართლიანობის ორი პრინციპის პრიორიტეტებშიც.

The conception of the person in justice as fairness ascribes to the self a capacity for a certain hierarchy of interests; and this hierarchy is expressed by the nature of the original position (for example, by the way the reasonable frames and subordinates the rational) and by the priorities in the two principles of justice.

4124.

პოლიტიკური ლიბერალიზმი | VIII ლექცია

რომელიც აჩვენებს, თუ როგორ იაზრებენ მოქალაქეები საკუთარ თავს და სხვებს პოლიტიკურ და სოციალურ ურთიერთობებში; ის ცხადყოფს იმასაც, რომ მოქალაქეებს, როგორც თავისუფალ და თანასწორ მოქალაქეებს, რომელთაც აქვთ ბაზისური თავისუფლებები, შეუძლიათ მთელი ცხოვრება საზოგადოების თანამშრომლობაზე სრულად ორიენტირებული წევრები იყვნენ.

That is, it characterizes how citizens are to think of themselves and of one another in their political and social relationships, and, therefore, as having the basic liberties appropriate to free and equal persons capable of being fully cooperating members of society over a complete life.

4125.

პოლიტიკური ლიბერალიზმი | VIII ლექცია

პიროვნების ეს კონცეფცია შეიძლება ითქვას, რომ ლიბერალურია (ფილოსოფიური დოქტრინის აზრით), რადგან იგი სოციალური თანამშრომლობის უნარს ფუნდამენტურ უნარად მიიჩნევს და, ამასთან, პიროვნებებს ორი მორალური უნარის ფლობას მიაწერს, რაც, თავის მხრივ, სოციალურ თანამშრომლობას შესაძლებელს ხდის.

This conception of the person can be said to be liberal (in the sense of the philosophical doctrine) because it takes the capacity for social cooperation as fundamental and attributes to persons the two moral powers which make such cooperation possible.

4126.

პოლიტიკური ლიბერალიზმი | IX ლექცია

როდესაც პოლიტიკური კონცეფცია ამ პირობებს აკმაყოფილებს და თან სრულია, ჩვენ ვიმედოვნებთ, რომ გონიერი მოქალაქეების მიერ გაზიარებულ გონივრულ, ყოვლისმომცველ დოქტრინებს შეეძლებათ მისი მხარდაჭერა; სინამდვილეში კონცეფციას შეეძლება, თავისკენ მოქაჩოს ეს დოქტრინები.

When the political conception meets these conditions and is also complete, we hope the reasonable comprehensive doctrines affirmed by reasonable citizens in society can support it, and that in fact it will have the capacity to shape those doctrines toward itself.

4127.

პოლიტიკური ლიბერალიზმი | IX ლექცია

მისი აზრით, აქ ლიბერალიზმი აწყდება დილემას („პოსტსკრიპტუმი“, III:), რომლის გადაჭრას დიდი ხნის განმავლობაში გაურბოდა პოლიტიკის ფილოსოფია და, რომელიც თავისუფლებებს უშედეგო კონკურენციაში აგდებს.

Here he thinks liberalism faces a dilemma (“Postscript” III:), the resolution of which has long escaped political philosophy and puts the liberties in unresolved competition.

4128.

პოლიტიკური ლიბერალიზმი | IX ლექცია

ეს თავისუფლებები ერთნაირად დამოუკიდებელი წარმოშობისაა იმ აზრითაც, რომ თავისუფლების ორივე სახე ემყარება ერთ-ერთ ან ორივე მორალურ უნარს – განიცადოს სამართლიანობა და აღიქვას სიკეთე.

These liberties are co-original for the further reason that both kinds of liberty are rooted in one or both of the two moral powers, respectively in the capacity for a sense of justice and the capacity for a conception of the good.

4129.

პოლიტიკური ლიბერალიზმი | IX ლექცია

ეს უნარებია სამართლიანობის განცდა და სიკეთის აღქმა.

These powers are the capacities for a sense of justice and a conception of the good.

4130.

პოლიტიკური ლიბერალიზმი | IX ლექცია

პირველი წყვილდება გონიერებასთან – უნართან, რომ წამოვაყენოთ სოციალური თანამშრომლობის სამართლიანი პირობები და მათით ვიმოქმედოთ იმ დაშვებით, რომ სხვებიც ასევე იმოქმედებენ; მეორე წყვილდება რაციონალობასთან – უნართან, რომ გვქონდეს სიკეთის შესახებ რაციონალური და მწყობრი კონცეფცია, რომელსაც მივდევთ მხოლოდ და მხოლოდ სოციალური თანამშრომლობის სამართლიანი პირობების საზღვრებში.

The first is paired with the reasonable—the capacity to propose and act on fair terms of social cooperation assuming others do; the second with the rational—the capacity to have a rational and coherent conception of the good to be pursued only within the bounds of those fair terms.

4131.

პოლიტიკური ლიბერალიზმი | IX ლექცია

ეს ნიშნავს: რამდენადაც ამ ელემენტებს ძალა აქვთ მართებულისა და სამართლიანობის მორალურ დასაბუთებაში, იმდენად ეს ძალა მოქცეულია ამ ფორმასა და სტრუქტურაში და იმდენად არის შესაძლებელი მათი დაცვა არგუმენტაციისას; ასე რომ, ეს წანამძღვრები არის ფორმალური და უნივერსალური და არის გონივრულობის პირობები ყველა აზრისა და ქმედებისათვის.

This means that to the extent that those elements have validity and force in moral justification in matters of right and justice, their force is fully captured and can be defended by reasoning of that form and structure; for those presuppositions are formal and universal, the conditions of the kinds of reason in all thought and action.

4132.