ზუსტი დამთხვევა
ორიგინალის ენა
ქვეკორპუსები
ჯგუფები
კრებულები
ტიპები
ჟანრები
დარგები
გამომცემლობები
ავტორები
მთარგმნელები
გამოცემულია
წლიდან
წლამდე
თარგმნილია
წლიდან
წლამდე
1301.
ფილოსოფია და თეოლოგია შუა საუკუნეებში | თავი VII
ჩემი, იერარქიის ქვედა დონიდან გაკეთებული, დაკვირვებით, ამან ოთახების ტემპერატურის უფრო მკვეთრი რხევები გამოიწვია.
My observation from a low level in the hierarchy was that the main consequence was greater oscillations in room temperature.
1302.
ფილოსოფია და თეოლოგია შუა საუკუნეებში | თავი VII
ეს რამდენიმე მაგალითი საკმარისია იმისათვის, რომ დაგაფიქროთ, ჩვენი დღევანდელი კულტურა რამდენად ნაკლებად აქცევს ყურადღებას სისტემებში მოქმედების გამომწვევ პასუხისმგებლობას და სისტემების დაგეგმვისას რა უხეიროდ ვდებთ მათში მოქმედების შედეგთა საკუთარ თავზე წვნევის – მექანიზმებს.
These few examples are enough to get you thinking about how little our current culture has come to look for responsibility within the system that generates an action, and how poorly we design systems to experience the consequences of their actions.
1303.
ფილოსოფია და თეოლოგია შუა საუკუნეებში | თავი VII
ჩვენ დღეს განვიცდით გუშინ დაწყებული მოქმედების ზეგავლენასაც და ათწლეულების თუ საუკუნეების წინათ მომხდარის გავლენასაც.
We experience now the consequences of actions set in motion yesterday and decades ago and centuries ago.
1304.
სახელდება და აუცილებლობა | ლექცია I
ამ ორ ალტერნატივას სხვადასხვანაირი შედეგები ექნება შეკითხვებისთვის, რომლებიც ზემოთ დავსვი.
These two alternatives will have different consequences for the questions I was asking before.
1305.
სახელდება და აუცილებლობა | ლექცია II
ამ ოთახში ბევრმა ადამიანმა პეანოს შესახებ შეიძლება „იცოდეს“ მხოლოდ ის, რომ მან აღმოაჩინა გარკვეული აქსიომები, რომლებიც ახასიათებს ნატურალური რიცხვების მიმდევრობას − ე. წ. „პეანოს აქსიომები“.
What many people in this room may 'know' about Peano is that he was the discoverer of certain axioms which characterize the sequence of natural numbers, the so-called 'Peano axioms'.
1306.
სახელდება და აუცილებლობა | ლექცია II
ეს მოსაზრებები აჩვენებს, რომ აქ ჩემ მიერ განვითარებულმა თვალსაზრისმა შეიძლება მიგვიყვანოს შედეგებთან, რომლებიც რეალურად განსხვავდება სტროსონის შენიშვნის შედეგებისგან.
These considerations show that the view advocated here can lead to consequences which actually diverge from those of Strawson's footnote.
1307.
სახელდება და აუცილებლობა | ლექცია II
ბევრს ეს ეჩვენება ლოგიკურ შედეგად იმ თვალსაზრისისა, რომ სახელებს შორის იგივეობები აუცილებელია.
To many people it does seem to be a consequence of the view that identities between names are necessary.
1308.
სახელდება და აუცილებლობა | ლექცია III
ეს შედეგები უთუოდ გასაკვირი და კონტრინტუიციურია, მაგრამ იგივეობის თეორიის დამცველს მეტისმეტად სწრაფად ნუ დავანებებთ თავს.
These consequences are certainly surprising and counterintuitive, but let us not dismiss the identity theorist too quickly.
1309.
ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში | თავი 1
შედეგად, მისი მიდგომა ზემოთ აღწერილ მიდგომებს შორის მდებარეობს.
As a consequence, his attitude lies between the two approaches described.
1310.
ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში | თავი 2
სანქციასთან დაკავშირებით მთავრობამ ასევე აღნიშნა, რომ ის იყო მხოლოდ ფულადი ხასიათის, გადაუხდელი გადასახადების პროპორციული და არ იწვევდა „ნამდვილი” სისხლისსამართლებრივი სასჯელის მსგავს შედეგებს, მაგალითად, ნასამართლობას.
In relation to the sanction the Government stressed that it was only pecuniary in nature, that it was proportionate to the amount of taxes evaded, and that it did not have all the same consequences as a ‘real’ criminal sanction it was not, for instance, entered in the criminal record.
1311.
ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში | თავი 2
ეს იყო მსჯავრდადების ავტომატური შედეგი და საკმაოდ მკაცრი სასჯელი: „უდავოა, რომ ავტომანქანის მართვის უფლება ძალზე სასარგებლოა ყოველდღიურ ცხოვრებასა და სამსახურებრივ საქმიანობაში”.
It was an automatic consequence of the conviction and a rather severe punishment: ‘It is indisputable that the right to drive a motor vehicle is very useful in everyday life and for carrying on an occupation’.
1312.
ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში | თავი 2
საინტერესოა, რომ ეს ელემენტი, ჩვეულებრივ, გამოიყენება არა როგორც სანქციის სიმძიმის განსაზღვრის, არამედ თვით სამართალდარღვევის ხასიათის კვალიფიცირების კრიტერიუმი.
It is interesting to note that this element is not usually referred to in order to qualify the severity of the sanction, the consequences it may entail for the person concerned, but it is used as a criterion to qualify the character of the offence itself.
1313.
ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში | თავი 2
შიდასახელმწიფოებრივი კანონმდებლობა ხშირად ითვალისწინებს მართვის მოწმობის დაუყოვნებლივ ჩამორთმევას სერიოზული საგზაო შემთხვევის დროს, რომელიც მსხვერპლით სრულდება ან გამოწვეულია მძღოლის ალკოჰოლური ზემოქმედების ქვეშ ყოფნით.
It is not uncommon for legal provisions to provide for the immediate confiscation of a driving licence following serious traffic offences which raise doubts as to whether a driver ought to be allowed on the street, for example, in accidents which had lethal consequences or which were caused by a driver under the influence of alcohol or other drugs.
1314.
ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში | თავი 4
თუმცა ეს არის იმ პროცედურის გარდაუვალი შედეგი, რომლის მყიფე ქმედითობა არსებითად დამოკიდებულია პირველი ინსტანციის მოსამართლის როლზე ინფორმაციის გამჟღავნების საკითხის სრულფასოვან და განგრძობად განხილვაში”.
But this seems an inevitable consequence of a procedure whose somewhat fragile integrity crucially depends on the role of the first instance judge in conducting a scrupulous and continuing review of the disclosure issue’.
1315.
ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში | თავი 4
მეორე, ნორმა არ შეიძლება ჩაითვალოს „კანონად”, თუ ის არ არის საკმარისად ცხადად ფორმულირებული, რათა მოქალაქემ შეძლოს თავისი ქცევის რეგულირება: მას უნდა შეეძლოს, საჭიროების შემთხვევაში, შესაბამისი რჩევის საფუძველზე, თავისი ქმედების შესაძლო შედეგების განჭვრეტა იმ ხარისხით, რაც არსებულ გარემოებებში გონივრულად ჩაითვლება”.
Secondly, a norm cannot be regarded as a ‘‘law’’ unless it is formulated with sufficient precision to enable the citizen to regulate his conduct: he must be able—if need be with appropriate advice—to foresee, to a degree that is reasonable in the circumstances, the consequences which a given action may entail’.
1316.
ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში | თავი 7
ზოგიერთ სამართლებრივ სისტემაში შევიდა ცვლილებები, რომელთა მიხედვით, სამართალწარმოება შეიძლება შეწყდეს, თუ შესაბამისი ქმედება და მისი შედეგები არ არის საკმარისად სერიოზული სახელმწიფოს მხრიდან სანქციების გამოყენებისთვის.
Some legal systems have introduced legislation which allows proceedings to be terminated where the conduct at issue and its consequences are not serious enough to warrant sanctioning by the state.
1317.
ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში | თავი 7
შედარებით ძველ საქმეში სასამართლომ განაცხადა, რომ უდანაშაულობის პრეზუმფციიდან გამომდინარეობდა პროკურორის მიერ ბრალდების შესახებ ბრალდებულის ინფორმირების ვალდებულება, რათა ამ უკანასკნელს მისცემოდა დაცვის ჯეროვანი მომზადებისა და სასამართლოზე მისი წარმოდგენის საშუალება.
In a relatively early judgment the Court said that a natural consequence of the presumption of innocence was ‘that it is for the prosecution to inform the accused of the case that will be made against him, so that he may prepare and present his defence accordingly’.
1318.
ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში | თავი 7
მედიის მიერ სამართალწარმოების გაშუქებას შეიძლება მოჰყვეს უდანაშაულობის პრეზუმფციისთვის საზიანო შედეგები.
Media publicity can have particularly dangerous consequences for the presumption of innocence.
1319.
ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში | თავი 7
არც ის ფაქტი, რომ სისხლის სამართლის საქმეში არსებული მტკიცებულებები გამოყენებულია სამოქალაქო სამართლებრივი შედეგების დასადგენად, არ იძლევა ასეთი დახასიათების გამოყენების საფუძველს”.
Nor could the fact that evidence from the criminal trial is used to determine the civil law consequences of the act warrant such a characterisation.’
1320.
ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში | თავი 7
მან აღნიშნა, რომ თვით გამართლების შემდეგ ავსტრიის კანონმდებლობა ისეთი ხარისხით უკავშირებდა სისხლისსამართლებრივ პასუხისმგებლობას კომპენსაციის საკითხს, რომ გადაწყვეტილება ამ უკანასკნელთან დაკავშირებით შეიძლებოდა ჩათვლილიყო როგორც პირველ საკითხზე მიღებული გადაწყვეტილების შედეგი და გარკვეული თვალსაზრისით, მისი თანმდევი.
It stated that even after an acquittal, Austrian law linked the question of criminal responsibility to that of compensation ‘to such a degree that the decision on the latter issue can be regarded as a consequence and, to some extent, the concomitant of the decision on the former’.