ზუსტი დამთხვევა
ორიგინალის ენა
ქვეკორპუსები
ჯგუფები
კრებულები
ტიპები
ჟანრები
დარგები
გამომცემლობები
ავტორები
მთარგმნელები
გამოცემულია
წლიდან
წლამდე
თარგმნილია
წლიდან
წლამდე
1941.
ბიოინფორმატიკის საფუძვლები | თავი 3
ეს მეთოდი უფრო ეფექტურია დაახლოებით თანაბარი სიგრძის მქონე, ახლო ნათესაური ორი თანმიმდევრობის გათანაბრების შემთხვევაში.
This method is more applicable for aligning two closely related sequences of roughly the same length.
1942.
ბიოინფორმატიკის საფუძვლები | თავი 3
დივერგირებული ან განსხვავებული სიგრძის თანმიმდევრობების შემთხვევაში ეს მეთოდი ვერ ცნობს ორ თანმიმდევრობას შორის მაღალი მსგავსების მქონე ლოკალურ რეგიონებს და ამიტომ ოპტიმალურ შედეგს ვერ იძლევა.
For divergent sequences and sequences of variable lengths, this method may not be able to generate optimal results because it fails to recognize highly similar local regions between the two sequences.
1943.
ბიოინფორმატიკის საფუძვლები | თავი 3
ლოკალური გათანაბრება, პირიქით, არ გულისხმობს, რომ ორ გამოსაკვლევ თანმიმდევრობას მთელ სიგრძეზე უნდა ჰქონდეს მსგავსება.
Local alignment, on the other hand, does not assume that the two sequences in question have similarity over the entire length.
1944.
ბიოინფორმატიკის საფუძვლები | თავი 3
ის ორ თანმიმდევრობას შორის მხოლოდ მსგავსების უმაღლესი დონის მქონე ლოკალურ რეგიონებს პოულობს და ათანაბრებს, თანმიმდევრობის სხვა რეგიონების გათანაბრებისგან დამოუკიდებლად.
It only finds local regions with the highest level of similarity between the two sequences and aligns these regions without regard for the alignment of the rest of the sequence regions.
1945.
ბიოინფორმატიკის საფუძვლები | თავი 3
ეს მიდგომა ხელსაყრელია უფრო დივერგირებული თანმიმდევრობების გასათანაბრებლად, იმ მიზნით, რომ დნმ-სა და ცილის თანმიმდევრობაში დაკონსერვებული სტრუქტურები მოიძებნოს.
This approach can be used for aligning more divergent sequences with the goal of searching for conserved patterns in DNA or protein sequences.
1946.
ბიოინფორმატიკის საფუძვლები | თავი 3
ორი გასათანაბრებელი თანმიმდევრობა შეიძლება სხვადასხვა სიგრძის იყოს.
The two sequences to be aligned can be of different lengths.
1947.
ბიოინფორმატიკის საფუძვლები | თავი 3
ამ მიდგომას იყენებენ დაცილებული ბიოლოგიური თანმიმდევრობების გასათანაბრებლად, რომლებშიც მსგავსია მხოლოდ მოდულები, რომლებსაც დომენებს ან მოტივებს უწოდებენ.
This approach is more appropriate for aligning divergent biological sequences containing only modules that are similar, which are referred to as domains or motifs.
1948.
ბიოინფორმატიკის საფუძვლები | თავი 3
თანმიმდევრობების გათანაბრების ყველაზე ძირითადი მეთოდია წერტილოვანი მატრიცას მეთოდი, რომელიც ასევე ცნობილია გრაფიკზე წერტილების დატანის მეთოდის სახელით.
The most basic sequence alignment method is the dot matrix method, also known as the dot plot method.
1949.
ბიოინფორმატიკის საფუძვლები | თავი 3
ეს არის გრაფიკული მეთოდი, რომლის საშუალებითაც ხდება ორგანზომილებიან მატრიცაზე თანმიმდევრობების შედარება.
It is a graphical way of comparing two sequences in a two dimensional matrix.
1950.
ბიოინფორმატიკის საფუძვლები | თავი 3
წერტილოვანი მატრიცას მეთოდის გამოყენებისას ორი შესადარებელი თანმიმდევრობა მატრიცას ვერტიკალურ და ჰორიზონტალურ ღერძებზე იწერება.
In a dot matrix, two sequences to be compared are written in the horizontal and vertical axes of the matrix.
1951.
ბიოინფორმატიკის საფუძვლები | თავი 3
შედარება ტარდება ერთი თანმიმდევრობის ყოველი ნაშთის სხვა თანმიმდევრობაში ყველა ნაშთთან მსგავსებაზე სკანირებით.
The comparison is done by scanning each residue of one sequence for similarity with all residues in the other sequence.
1952.
ბიოინფორმატიკის საფუძვლები | თავი 3
როცა ორი თანმიმდევრობის რეგიონების მსგავსება არსებითია, მრავალი წერტილი თავს იყრის ისე, რომ ქმნის მომიჯნავე დიაგონალურ ხაზებს, რომლებიც თანმიმდევრობების გათანაბრებას ასახავს.
When the two sequences have substantial regions of similarity, many dots line up to form contiguous diagonal lines, which reveal the sequence alignment.
1953.
ბიოინფორმატიკის საფუძვლები | თავი 3
მატრიცაში მიღებული პარალელური დიაგონალური ხაზები თანმიმდევრობების განმეორებად რეგიონებს გვაჩვენებს.
Parallel diagonal lines within the matrix represent repetitive regions of the sequences.
1954.
ბიოინფორმატიკის საფუძვლები | თავი 3
პრობლემა ჩნდება, როცა წერტილოვანი მატრიცას მეთოდის გამოყენებით დიდ თანმიმდევრობებს ვადარებთ. კერძოდ, ეს პრობლემაა ხმაურის მაღალი დონე.
A problem exists when comparing large sequences using the dot matrix method, namely, the high noise level.
1955.
ბიოინფორმატიკის საფუძვლები | თავი 3
პრობლემა განსაკუთრებით მძაფრია დნმ-ს თანმიმდევრობების შემთხვევაში, ვინაიდან დნმ-ში მხოლოდ ოთხი შესაძლებელი ვარიანტია და შესაბამისად, ყოველ ნაშთს სხვა თანმიმდევრობაში არსებულ ნაშთთან შეთავსების ოთხიდან ერთი შანსი აქვს.
For DNA sequences, the problem is particularly acute because there are only four possible characters in DNA and each residue therefore has a one-in-four chance of matching a residue in another sequence.
1956.
ბიოინფორმატიკის საფუძვლები | თავი 3
ფილტრაციის გამოყენებისას ფანჯრები ორი თანმიმდევრობის გასწვრივ მოძრაობენ, რომ მოხდეს ყველა შესაძლო ფრაგმენტის შედარება.
When applying filtering, windows slide across the two sequences to compare all possible stretches.
1957.
ბიოინფორმატიკის საფუძვლები | თავი 3
გრაფიკზე წერტილები მხოლოდ მაშინ თავსდება, თუ ნაშთების ფრაგმენტი, რომელიც ზომით ერთი თანმიმდევრობის ფანჯრის ტოლია, მთლიანად მიესადაგება სხვა თანმიმდევრობის ფრაგმენტს.
Dots are only placed when a stretch of residues equal to the window size from one sequence matches completely with a stretch of another sequence.
1958.
ბიოინფორმატიკის საფუძვლები | თავი 3
ფანჯარას ასევე კორტეჟს (ინფორმაციული ჩანაწერის ფრაგმენტი) ეძახიან, რომლის ზომა შეიძლება ისე ვცვალოთ, რომ გრაფიკზე მივიღოთ თანმიმდევრობების შეთავსების ცხადი სტრუქტურა.
The window is also called a tuple, the size of which can be manipulated so that a clear pattern of sequence match can be plotted.
1959.
ბიოინფორმატიკის საფუძვლები | თავი 3
მაგალითად, შიდა განმეორებადი ელემენტების დასადგენად, თანმიმდევრობა შეიძლება საკუთარ თავთან დაწყვილდეს.
For example, a sequence can be aligned with itself to identify internal repeat elements.
1960.
ბიოინფორმატიკის საფუძვლები | თავი 3
დნმ-ს თანმიმდევრობების თვითკომპლემენტარობა (რომელსაც ასევე ინვერსირებულ გამეორებებს ეძახიან) – მაგალითად, სარჭის სტრუქტურის, ღერძის სტრუქტურების – ასევე შეიძლება დადგინდეს წერტილების გრაფიკის საშუალებით.
Self complementarity of DNA sequences (also called inverted repeats) – for example, those that form the stems of a hairpin structure – can also be identified using a dot plot.