ზუსტი დამთხვევა
ორიგინალის ენა
ქვეკორპუსები
ჯგუფები
კრებულები
ტიპები
ჟანრები
დარგები
გამომცემლობები
ავტორები
მთარგმნელები
გამოცემულია
წლიდან
წლამდე
თარგმნილია
წლიდან
წლამდე
4141.
ნატაშას ცეკვა | ევროპული რუსეთი
რუსეთის დასავლეთ ტერიტორიები სხვა არ იყო რა, თუ არა ევროპის კიდე, დასალიერი: ბალტიის მიწები რუსეთის იმპერიას 1720-იან წლებამდე არ ეკუთვნოდა.
Its western territories were no more than a toehold on the European continent: the Baltic lands were not captured by the Russian empire until the 1720s.
4142.
ნატაშას ცეკვა | ევროპული რუსეთი
სხვა სახის მხატვრობა (ნატურმორტი, პეიზაჟი, ალეგორია, ჟანრული ფერწერა) რუსულ რეპერტუარში პეტრეს მმართველობის წლებამდე სრულებით არ გვხვდება.
Other types of painting (still life, landscape, allegory, genre) were entirely absent from the Russian repertoire until Peter’s reign.
4143.
ნატაშას ცეკვა | ევროპული რუსეთი
ახალ სატახტო ქალაქში ყველაფერი იმ განზრახვით იქმნებოდა, რომ რუსები იძულებულები გამხდარიყვნენ, ევროპული ცხოვრების ყაიდა აერჩიათ.
Everything in the new capital was intended to compel the Russians to adopt a more European way of life.
4144.
ნატაშას ცეკვა | ევროპული რუსეთი
ძალდატანებით „გაწვრთნილ“ თავის დედაქალაქში შემთხვევისათვის არაფერი მიუნდვია.
Nothing in his dragooned capital was left to chance.
4145.
ნატაშას ცეკვა | ევროპული რუსეთი
დე კიუსტენი აღნიშნავდა, რომ პეტერბურგი უფრო „ჯარის გენერალური შტაბის შთაბეჭდილებას ახდენს, ვიდრე ქვეყნის დედაქალაქისა“, გერცენს კი თავისი ერთგვაროვნებით, ყაზარმას აგონებდა.
De Custine remarked that Petersburg was more like "the general staff of an army than the capital of a nation". And Herzen said that its uniformity reminded him of a military barracks.
4146.
ნატაშას ცეკვა | ევროპული რუსეთი
ესენი იყო ევროპული კულტურის ოაზისებად რუსულგლეხური უდაბნოს წიაღში, ხოლო მათი არქიტექტურა, მათი ნახატები, წიგნები, ყმების ორკესტრები და ოპერები, დეკორატიული ბაღები რუსული საზოგადოების საგანმანათლებლო დანიშნულებასაც ითავსებდა.
It was an oasis of European culture in the desert of the Russian peasant soil, and its architecture, its paintings and its books, its serf orchestras and operas, its landscaped parks and model farms, were meant to serve as a means of public enlightenment.
4147.
ნატაშას ცეკვა | ევროპული რუსეთი
ღია საზაფხულო ამფითეატრი და 150-ადგილიანი შიდა თეატრი. მისი სცენა იმდენად ფართო იყო, რომ დეკორაციების გამოცვლის შესაძლებლობები ფრანგული „გრანდ ოპერისას“ არ ჩამოუვარდებოდა.
an open amphitheatre for the summer season; and a larger inside theatre with a seating capacity of 150 people and a stage deep enough for the scene changes of French grand opera.
4148.
ნატაშას ცეკვა | ევროპული რუსეთი
ოსტანკინოს თეატრი კუსკოვოსაზე დიდიც კი იყო, დასაჯდომი ადგილების რაოდენობა კი 260-ს აღწევდა.
The Ostankino theatre was even larger than the Kuskovo one, with a seating capacity of 260 people.
4149.
ნატაშას ცეკვა | ევროპული რუსეთი
ბაღის ლანდშაფტისა და მემამულის სახლის ერთობლიობა ისე იყო ჩაფიქრებული, რომ სასცენო დეკორაციებთან მსგავსება მოსახელთებელი ყოფილიყო და თეატრალურობის ეფექტი გამოეწვია.
The landscaped gardens and the manor house were laid out, like the props upon a stage, to create a certain emotion or theatrical effect.
4150.
ნატაშას ცეკვა | ევროპული რუსეთი
სანქტ-პეტერბურგის მსგავსად, შჩერბატოვის სატირის ობიექტი – პერეგრაბი კოსმოპოლიტური და ნაყალბევი ქალაქია, გაუცხოებული ოპირის ეროვნული ტრადიციებისადმი, მისი მკვიდრნი კი ჯერაც კვამოს – უწინდელი დედაქალაქის მორალით ცხოვრობენ.
Like St Petersburg, the intended object of Shcherbatov’s satire, Peregrab is cosmopolitan and sophisticated but it is alien to the national traditions of Ophir, whose people still adhere to the moral virtues of Kvamo, their former capital.
4151.
ნატაშას ცეკვა | ევროპული რუსეთი
ქალაქი მხოლოდ პეტრეს „ევროპისკენ გაჭრილი ფანჯარა“ კი არ იყო, როგორც პუშკინს უთქვამს მოსწრებულად, არამედ კარის ზღურბლიც, რომელსაც ევროპამ გადმოაბიჯა და რუსეთში შემოვიდა, რუსები კი აქედან მსოფლიოში გავიდნენ.
It was not simply Peter’s "window on to Europe" – as Pushkin once described the capital – but an open doorway through which Europe entered Russia and the Russians made their entry to the world.
4152.
ნატაშას ცეკვა | ევროპული რუსეთი
აქ რუსები ინგლისური სახლების მშვენიერი დიზაინის, დეკორატიული მებაღეობის და მამულების მართვის სასწავლად ჩამოდიოდნენ.
Russians came here to educate themselves in the latest fashions and the designs of its fine houses, to acquire new techniques of estate management and landscape gardening.
4153.
ნატაშას ცეკვა | ევროპული რუსეთი
ჯერ პოლონეთის, შემდეგ გერმანიისა და შვეიცარიის მოვლის შემდეგ, ერთი წლით ადრე, ვიდრე ლონდონიდან რუსეთში დაბრუნდებოდა, რევოლუციური საფრანგეთის საზღვარი გადაკვეთა.
Then, travelling first through Poland, Germany and Switzerland, he entered revolutionary France in the following spring before returning via London to the Russian capital.
4154.
ნატაშას ცეკვა | ევროპული რუსეთი
კარამზინისთვის პარიზი ზედაპირული ბრწყინვალების და ხიბლის სატახტო ქალაქი იყო, გოგოლისთვის მას „მხოლოდ ზედაპირული ბრწყინვალება“ ჰქონდა, რომლის უკან სიყალბისა და სიცრუის უფსკრული იმალებოდა.
For Karamzin, Paris was a capital of superficial splendour and enchantment’; for Gogol it had only a surface glitter that concealed an abyss of fraud and greed.
4155.
ნატაშას ცეკვა | ევროპული რუსეთი
„ევროპისა და ევროპელისადმი ჩვენი დამოკიდებულება“, – წერდა გერცენი 1850-იან წლებში, – „ძალიან ჰგავს პროვინციელის დამოკიდებულებას დედაქალაქის მკვიდრთა მიმართ: ვპირფერობთ, ქება-დიდებას არ ვიშურებთ, ჩვენს შორის არსებულ ყველა განსხვავებას ნაკლად ვითვლით, ჩვენი თავისებურებები კი გვეთაკილება და ვმალავთ“.
"Our attitude to Europe and the Europeans," Herzen wrote in the 1850s, "is still that of provincials towards the dwellers in a capital: we are servile and apologetic, take every difference for a defect, blush for our peculiarities and try to hide them".
4156.
ნატაშას ცეკვა | ევროპული რუსეთი
თუმცა ფრანგების ინტელექტუალური იმპერიისაგან გათავისუფლების გაცნობიერებული მცდელობები სატახტო ქალაქის არისტოკრატიაშიც გაჩნდა.
But even in the capital there was a conscious effort by the aristocracy to liberate themselves from the intellectual empire of the French.
4157.
ნატაშას ცეკვა | ევროპული რუსეთი
მაგრამ 1802 წელს კარამზინი თანამოკალმეებს მოუწოდებდა, გულში ჩაეკრათ რუსული ენა და „საკუთარ რაობას“ დაჰბრუნებოდნენ: ჩვენს ენას საკმაო მარაგი აქვს არა მხოლოდ ამაღლებულ აზრთა გამოსახატად, მაღალი, ხატოვანი პოეზიის შესაქმნელად, არამედ ფაქიზი სისადავის, გრძნობებისა და აღქმის ასაჟღერებლად და გადმოსაცემად.
But by 1802 Karamzin was calling on his fellow writers to embrace the Russian language and "become themselves": Our language is capable not only of lofty eloquence, of sonorous descriptive poetry, but also of tender simplicity, of sounds of feeling and sensibility.
4158.
ნატაშას ცეკვა | 1812 წლის შვილები
ვოლკონსკი შეერთებულ შტატებშიც აპირებდა გამგზავრებას – „ქვეყანაში, რომელმაც დამოუკიდებლობითა და დემოკრატიით ყველა ახალგაზრდა რუსის წარმოსახვა დაიპყრო“, მაგრამ ელბიდან გამოქცეული ნაპოლეონისთვის ომის გამოცხადებამ აიძულა, პეტერბურგში დაბრუნებულიყო.
Volkonsky had planned to go to the United States – ‘a country that had captured the imagination of all Russian youth because of its independence and democracy’ – but the resumption of the war with Napoleon’s escape from Elba obliged him to return to Petersburg.
4159.
ნატაშას ცეკვა | 1812 წლის შვილები
14 დეკემბერს სანქტ-პეტერბურგის ყველა გარნიზონში ჯარისკაცები ახალი მეფის, ნიკოლოზ I-ისათვის ერთგულების ფიცის დადების საზეიმო ცერემონიის ჩასატარებლად შეკრიბეს.
On 14 December, in garrisons throughout the capital, soldiers were assembled for the ceremony of swearing an oath of allegiance to the new Tsar, Nicholas I.
4160.
ნატაშას ცეკვა | 1812 წლის შვილები
დეკაბრისტების თავზეხელაღებული გეგმა სენატის და ზამთრის სასახლის ძალით დაკავებას ითვალისწინებდა, მაგრამ ჯარისკაცები ამის სურვილს არ ამჟღავნებდნენ.
They displayed no inclination to capture the Senate or the Winter Palace, as envisaged in the hasty plans of the conspirators.