ზუსტი დამთხვევა
ორიგინალის ენა
ქვეკორპუსები
ჯგუფები
კრებულები
ტიპები
ჟანრები
დარგები
გამომცემლობები
ავტორები
მთარგმნელები
გამოცემულია
წლიდან
წლამდე
თარგმნილია
წლიდან
წლამდე
წინა შემდეგი
4181.
ნატაშას ცეკვა | 1812 წლის შვილები
თუმცა ისე არავინ ჩასწვდომია ფოლკლორის სიღრმეს, როგორც ნიკოლაი გოგოლი.
But none captured the essential spirit of the folk tale better than Nikolai Gogol.
4182.
ნატაშას ცეკვა | 1812 წლის შვილები
ალადინის „კოჩუბეი“, ორესტ სომოვის „ჰაიდამაკი“ და „კულჟინსკელი კაზაკის ქუდი“, რომელთაც რუსეთის დედაქალაქში დიდი წარმატება ხვდა წილად.
Aladin’s Kochubei, Somov’s Haïdamaki and Kulzhinsky’s Cossack Hat had all been great successes in the Russian capital.
4183.
ნატაშას ცეკვა | 1812 წლის შვილები
კლასიკური ნორმების კარნახით, მხატვარი უნივერსალური თემებით უნდა დაინტერესებულიყო: ბიბლიური ან ისტორიული სცენები უნდა გამოესახა, რომლებიც გარდაუვალი ბერძნული ან იტალიური ლანდშაფტის ვარაყში იქნებოდა ჩასმული.
Classical norms dictated that the artist should present universal themes: scenes from antiquity or the Bible, set in a timeless Greek or Italian landscape.
4184.
ნატაშას ცეკვა | 1812 წლის შვილები
ლანდშაფტური მხატვრობის რუსულ ნატურალისტურ სკოლასაც ვენეციანოვმა ჩაუყარა საფუძველი.
Venetsianov also pioneered the naturalist school of landscape painting in Russia.
4185.
ნატაშას ცეკვა | 1812 წლის შვილები
რუსული მიწის თვალუწვდენების გადმოცემას მხატვარი ჰორიზონტის ხაზის დაწევით ახერხებს, მის ზემოთ კი მაღალი ცა და დაუსაბამო სივრცე იშლება: ეს ტექნიკა მხატვარმა ხატწერის პრინციპებიდან შეითვისა, შემდეგ კი მისგან – ეპიკური ლანდშაფტური მხატვრობის ისეთმა დიდოსტატებმა, როგორებიც ვრუბელი და ვასნეცოვი იყვნენ.
He conveyed the vastness of the Russian land by lowering the horizon to enhance the immensity of the sky over its flat open spaces – a technique derived from icon painting and later copied by epic landscape painters such as Vrubel and Vasnetsov.
4186.
ნატაშას ცეკვა | 1812 წლის შვილები
აკადემიის მხატვართაგან განსხვავებით, რომლებიც ლანდშაფტს მხოლოდ ფონად სახავდნენ და თან ევროპელი მხატვრების ნამუშევრებს ჰბაძავდნენ, ვენეციანოვი უშუალოდ ბუნებიდან ხატავდა.
Unlike the artists of the Academy, who treated landscape as mere background and copied it from European works, Venetsianov painted directly from nature.
4187.
ნატაშას ცეკვა | 1812 წლის შვილები
მისი ოჯახი იძულებული გახდა, ცეცხლის ალში გახვეულ მოსკოვს გასცლოდა, გერცენს დედა ხელში ატატებულს მიარბენინებდა და მხოლოდ ნაპოლეონის მიერ გამოჩენილი დიდსულოვნების შედეგი იყო, რომ გაქცეული მოქალაქეების ნაკადს არაფერი დაშავებია და ოჯახმა იაროსლავის მახლობელ მამულს მშვიდობით მიაღწია.
His family had been forced to flee the flames that engulfed Moscow, the young Herzen carried out in his mother’s arms, and it was only through a safe conduct from Napoleon himself that they managed to escape to their Yaroslav estate.
4188.
ნატაშას ცეკვა | 1812 წლის შვილები
თუმცა ნორმანების თეორია არისტოკრატიის ზეობის დამცველთათვის იყო ხელსაყრელი – მის მიხედვით, რუსებს მონარქიის გარეშე სახელმწიფოს მართვა არ შეეძლოთ.
Yet the Norman theory was a good foundation myth for the defenders of autocracy – supposing, as it did, that without a monarchy the Russians were incapable of governance.
4189.
ნატაშას ცეკვა | 1812 წლის შვილები
მშენებლობის დასრულების დროისათვის, ე.ი. ორმოცდაათი წლის შემდეგ, 1883 წელს, ეს კოლოსალური ნაგებობა მოსკოვის ყველაზე მაღალ შენობად ითვლებოდა, დღესაც კი, სტალინის მიერ 1931 წელს აფეთქებული და საუკუნის ბოლოს აღდგენილი მაცხოვრის ტაძარი ქალაქის საერთო პანორამიდან შესამჩნევად გამოიყოფა.
This colossal cathedral was the tallest building in Moscow when it was completed, after fifty years, in 1883, and even today, reconstructed after Stalin had it blown up in 1931 (one death sentence that might be justified on artistic grounds), it still dominates the cityscape.
4190.
ნატაშას ცეკვა | 1812 წლის შვილები
მწერლის ბაბუამ, ნიკოლაი ვოლკონსკიმ, მამული კულტურულ სივრცედ აქცია, ულამაზესი სახლი ააშენა, რომელშიც ევროპული წიგნების უმდიდრესი ბიბლიოთეკა იყო, მოაწყო დეკორატიული პარკი, ხელოვნური ტბები, მერე საქსოვი ფაბრიკა და თეთრი ქვის სახელგანთქმული კარიბჭე ააშენა, რომელიც, მამულში შესასვლელის გარდა, ტულიდან მოსკოვისკენ მიმავალ გზაზე საფოსტო სადგურის ფუნქციასაც ასრულებდა.
His grandfather, Nikolai Volkonsky, had developed it as a cultural space, building the splendid manor house, with its large collection of European books, the landscaped park and lakes, the spinning factory, and the famous white stone entrance gates that served as a post station on the road from Tula to Moscow.
4191.
ნატაშას ცეკვა | ნატაშას ცეკვა. მოსკოვი, მოსკოვი
იმ დროს „ქრისტიანული რუსის“ სატახტო ქალაქი კიევი იყო.
At that time Kiev was the capital of Christian Rus.
4192.
ნატაშას ცეკვა | ნატაშას ცეკვა. მოსკოვი, მოსკოვი
სახანოს დაუძლურებასთან ერთად, ქვეყნის გათავისუფლებისათვის ბრძოლას სათავეში მოსკოვი ჩაუდგა, ოქროს ურდოსთან პირველი შებრძოლება 1380 წელს, კულიკოვოს ველზე მოხდა, 1550-იან წლებში ყაზანის და ასტრახანის სახანოები დაეცა და მოსკოვი რუსეთის სრულუფლებიან დედაქალაქად იქცა.
Eventually, as the khanates weakened, Moscow led the nation’s liberation, starting with the battle of Kulikovo Field against the Golden Horde in 1380, ending in the defeat of the khanates of Kazan and Astrakhan in the 1550s, when it finally emerged as the capital of Russia’s cultural life.
4193.
ნატაშას ცეკვა | ნატაშას ცეკვა. მოსკოვი, მოსკოვი
თავდაპირველად იგი ღვთისმშობლის მიძინების სახელობისა იყო (იმის აღსანიშნავად, რომ თათართა დედაქალაქი ყაზანი 1552 წლის ამ წმინდა დღეს დაეცა), მისი მშენებლობა სტეპების მომთაბარე თათრებთან რელიგიურ ბრძოლაში მოსკოვის წამყვანი როლის აღიარებას ნიშნავდა.
Originally named the Intercession of the Virgin (to mark the fact that the Tatar capital of Kazan had been captured on that sacred feast day in 1552), the cathedral signalled Moscow’s role as the capital of a religious crusade against the Tatar nomads of the steppe.
4194.
ნატაშას ცეკვა | ნატაშას ცეკვა. მოსკოვი, მოსკოვი
ადვილად ასახსნელი იყო ბიზანტიის დაცემაც: ბერძნული მართლმადიდებლური ეკლესია ღმერთმა 1493 წელს ფლორენციის საბჭოში გაერთიანებისათვის თურქების შემოსევით დასაჯა.
They explained its capture by the Turks as a divine punishment for the reunion of the Greek Orthodox Church with Rome at the Council of Florence in 1439.
4195.
ნატაშას ცეკვა | ნატაშას ცეკვა. მოსკოვი, მოსკოვი
მის მოსახლეთა რიცხვი მკვეთრად დაეცა, რადგან ხელოსნების, მოვაჭრეებისა და თავად-აზნაურთა საერთო რაოდენობიდან ნახევარს ახალ სატახტო ქალაქში გადასახლება მოუხდა.
Its population had fallen, as half the city’s craftsmen, traders and nobility were forced to resettle in the Baltic capital.
4196.
ნატაშას ცეკვა | ნატაშას ცეკვა. მოსკოვი, მოსკოვი
მოსკოვი პროვინციულ დედაქალაქამდე ჩამოქვეითდა (პუშკინი მას ჩამომჭკნარ, დაქვრივებულ დედოფალს ადარებდა, რომელსაც ახალი იმპერატორის ცოლთან მლიქვნელობა უწევს) და მეცხრამეტე საუკუნის მეორე ნახევრამდე მთვლემარე მდგომარეობაში რჩებოდა.
Moscow had been reduced to a provincial capital (Pushkin compared it to a faded dowager queen in purple mourning clothes obliged to curtsy before a new empress) and until the middle of the nineteenth century it retained the character of a sleepy hollow.
4197.
ნატაშას ცეკვა | ნატაშას ცეკვა. მოსკოვი, მოსკოვი
ძველი სახანოს ყოფილმა ცენტრმა რუსი დამპყრობლისთვის დამახასიათებელი შტრიხები შეიძინა: იგივე კრემლი, იგივე მონასტრები, მოსკოვური სტილით ნაგები სახლები და ეკლესიები.
The old khanate capital took on the image of its Russian conqueror – its kremlin, its monasteries, its houses and its churches all built in the Moscow style.
4198.
ნატაშას ცეკვა | ნატაშას ცეკვა. მოსკოვი, მოსკოვი
ამ თვალსაზრისით მოსკოვი რუსული პროვინციების კულტურული დედაქალაქი იყო.
Moscow, in this sense, was the cultural capital of the Russian provinces.
4199.
ნატაშას ცეკვა | ნატაშას ცეკვა. მოსკოვი, მოსკოვი
ეს ზეპირსიტყვიერება მოგვიანებით გზას სანქტ-პეტერბურგის და მოსკოვის სალონებისკენ იკვლევს, სადაც ისეთი მწერლების წარმოსახვას იპყრობს, როგორებიც პუშკინი და ოდოევსკი იყვნენ.
This oral genre later flourished in the literary salons of St Petersburg and Moscow, where writers such as Pushkin and Odoevsky used it as the basis of their own ghost stories from the capital.
4200.
ნატაშას ცეკვა | ნატაშას ცეკვა. მოსკოვი, მოსკოვი
ისევე, როგორც მისი განმადიდებელი პოემა, თითქოს ქანდაკებაც დედაქალაქის იმპერიული დიდებულების სახიფათო მხარეზე მიანიშნებდა: ერთი მხრივ, პეტრეს მიერ ბუნების დამორჩილებას, მის გასაოცარ მიღწევებს ქვეყანას ამცნობდა, მეორე მხრივ, ქანდაკების შემხედველი ადამიანს ისეთი განცდა უჩნდებოდა, თითქოს მხედარი ცხენს ვეღარ მართავდა – ყალყზე ასე შეყენებული ცხენიდან წესით უნდა გადმოვარდნილიყო, ან წინ, სივრცეში გაჭრილიყო.
Like the poem that would make it so famous, the statue symbolized the dangerous underpinning of the capital’s imperial grandeur – on the one hand trumpeting Peter’s dazzling achievements in surpassing nature and, on the other, leaving it unclear to what extent he actually controlled the horse - Was he about to fall or soar up into space?
წინა შემდეგი