ზუსტი დამთხვევა
ორიგინალის ენა
ქვეკორპუსები
ჯგუფები
კრებულები
ტიპები
ჟანრები
დარგები
გამომცემლობები
ავტორები
მთარგმნელები
გამოცემულია
წლიდან
წლამდე
თარგმნილია
წლიდან
წლამდე
4221.
ნატაშას ცეკვა | ნატაშას ცეკვა. მოსკოვი, მოსკოვი
საკუთარი ზრახვების ასრულების შემდეგ ვოლანდი და მისი გუნდი ქალაქს ვორობიოვი გორიდან (ბეღურას გორაკები), ანუ იმ ადგილიდან ტოვებს, საიდანაც ნაპოლეონმა (ასევე სატანამ) პირველად იხილა მოსკოვი.
They cause havoc in the capital, exposing it as morally corrupt, before flying off from the Sparrow Hills, where Napoleon (that other devil) had first set his sights on the city.
4222.
ნატაშას ცეკვა | ნატაშას ცეკვა. მოსკოვი, მოსკოვი
მაშინ ხალხმა საბჭოეთის დედაქალაქი კი არა, დედა მოსკოვი დაიცვა.
It was not the Soviet capital but Mother Moscow which was saved.
4223.
ნატაშას ცეკვა | გლეხური ქორწინება
ტურგენევის გმირისთვის კი არც პრაქტიკული საქმიანობა იყო უცხო და არც მეოცნებეობა.
Turgenev portrayed the peasant as a person capable of both practical administration and lofty dreams.
4224.
ნატაშას ცეკვა | გლეხური ქორწინება
მის ნახატებში არც ფონური ლანდშაფტები იყო, არც ეთნოგრაფიული ხასიათის დეტალები, რომლებიც დამთვალიერებლის ყურადღებას მიიტაცებდა და გლეხის მზერით, თვალების ამ შეხვედრით გამოწვეულ ემოციას შეასუსტებდა.
In his drawings there were no implements or scenic landscapes, no thatched huts or ethnographic details to distract the viewer from the peasant’s gaze or reduce the tension of this encounter.
4225.
ნატაშას ცეკვა | გლეხური ქორწინება
კამეჩები, ტომრები, თივა, ბოშები, ქოთნები, გლეხის ქალები, თაფლაკვერები, ქუდები – ყველაფერი თვალსა გჭრის და გარს დაგტრიალებს.
Oxen, sacks, hay, gypsies, pots, wives, gingerbread, caps – everything is ablaze with clashing colours, and dances before your eyes.
4226.
ნატაშას ცეკვა | გლეხური ქორწინება
მე მხოლოდ შენს გვერდით მორბენალი ცხენი ვარ, მხოლოდ შიგადაშიგ ვქაჩავ, სირცხვილი რომ არ ვჭამო, რისხვა რომ არ დავიმსახურო.
I am just the side horse and I pull only now and then to escape disgrace.
4227.
ნატაშას ცეკვა | გლეხური ქორწინება
მათ არც განათლება უნდოდათ, არც არაფერი ესმოდათ.
They were capable neither of being educated nor of being understood.
4228.
ნატაშას ცეკვა | გლეხური ქორწინება
„ესაა მთელი ჩემი ცხოვრება,“ – წერდა ტოლსტოი ბიძაშვილს, – „ესაა ჩემი მონასტერი, ჩემი ეკლესია, რომელსაც ჩემი ცხოვრების ეჭვებისგან, შფოთვისა და ცდუნებებისგან თავი შევაფარე“.
‘It has been my whole life’, he wrote to his cousin ‘It has been my monastery, the church where I escaped and found refuge from all the anxieties, the doubts and temptations of my life.’
4229.
ნატაშას ცეკვა | გლეხური ქორწინება
„რამდენჯერმე“, – იხსენებდა რეპინი,– „ადგილობრივმა გლეხებმა გვერდით ჩაგვიარეს, ქუდები მოიხადეს, ქედი მოგვიხარეს და გზა ისე გააგრძელეს, რომ გრაფის უჩვეულო ჩაცმულობისთვის ყურადღება არც მიუქცევიათ, მაგრამ მერე გზაზე გლეხების კიდევ ერთი ჯგუფი გამოჩნდა, როგორც ჩანს, მეზობელი სოფლიდან იყვნენ.
‘Several times’, Repin recalled, ‘some Yasnaya Polyana peasants walked by, doffed their caps, bowed, and then walked on as if taking no notice of the count’s exploit, but then another peasant group appears, evidently from the next village.
4230.
ნატაშას ცეკვა | გლეხური ქორწინება
მარქსისტებმა, რომელთაც საზოგადოება სულ უფრო და უფრო მეტად უგდებდა ყურს, „გლეხები“ მოიწონეს, მათი აზრით, მოთხრობა ცხადყოფდა, როგორ დააკნინა სოფელი კაპიტალისტური ქალაქების ზრდა-განვითარებამ.
The Marxists, whose opinions were beginning to be heard, praised the story for revealing the way the rise of the capitalist town had caused the decline of the village.
4231.
ნატაშას ცეკვა | გლეხური ქორწინება
ამ ავბედითმა გუნება-განწყობილებამ სოფლის ცხოვრების, ალბათ, მსოფლიო ლიტერატურაში ყველაზე დაუფარავი აღწერა მოგვცა: ივან ბუნინის ნოველაში „სოფელი“.
This dark mood was captured in what must surely be the bleakest portrait of rural life in any literature: Ivan Bunin’s novella 'The Village'.
4232.
ნატაშას ცეკვა | გლეხური ქორწინება
„ამ წიგნის მკითხველი სხვა რამემ გააოგნა“, – წერდა ერთი კრიტიკოსი, – „გლეხის მატერიალურმა, კულტურულმა და იურიდიულმა სიღატაკემ კი არა, არამედ იმ ფაქტის გაცნობიერებამ, რომ ხსნა არც არასდროს მოვიდოდა.
‘What stunned the reader in this book’, wrote one critic, ‘was not the depiction of the peasant’s material, cultural and legal poverty, but the realization that there was no escape from it.
4233.
ნატაშას ცეკვა | გლეხური ქორწინება
ყველაზე ბევრი, რაც ბუნინის მიერ აღწერილ გლეხს შეეძლო, საკუთარი ველურობისთვის, თავისი უსაშველობისა და განწირულობისთვის თვალის გასწორება იყო“.
The most that the peasant, as depicted by Bunin, was capable of achieving was only the awareness of his hopeless savagery, of being doomed.’
4234.
ნატაშას ცეკვა | გლეხური ქორწინება
ასეთ მომენტებში ისინი შიშისმომგვრელები ხდებოდნენ და იმ ეკლესიასაც კი დაანგრევდნენ, რომლის ეზოში წინა საღამოს ცხვრის ფარასავით მშვიდად და მორჩილად იყვნენ შეკრებილები.
At these moments they were terrifying and they seemed capable of destroying the very church where only the previous evening they had gathered humbly and submissively, like sheep in a fold.
4235.
ნატაშას ცეკვა | გლეხური ქორწინება
„პიკის ქალი“ კი, რომელიც პუშკინის მოთხრობის მიხედვით დაიწერა, ეკატერინე დიდის პეტერბურგის ატმოსფეროს აცოცხლებდა, როცა ქალაქი ევროპის კულტურულ პროცესში სრულად იყო ჩართული და მასში უმნიშვნელოვანეს როლს თამაშობდა.
The Queen of Spades, based on the story by Pushkin, evoked the bygone Petersburg of Catherine the Great, an era when the capital was fully integrated, and played a major role, in the culture of Europe.
4236.
ნატაშას ცეკვა | რუსული სულის ძიებაში
ხაზებისა და ფერების სადა ჰარმონიულობითა და „შებრუნებული პერსპექტივის“ (როცა ხაზები ერთმანეთს ნახატის წინ არსებულ წერტილში კვეთს) ოსტატური გამოყენებით, რაც, რუსეთის უდიდესი ხატთმცოდნის, ლეონიდ უსპენსკის სიტყვებით, „ისეთ შთაბეჭდილებას ქმნის, თითქოს მოქმედება, რომელიც შენ თვალწინ ხდება, მიწიერი არსებობის კანონებს არ ემორჩილება“.
A simple harmony of line and colour and a captivating use of ‘inverse perspective’ (where lines seem to converge on a point in front of the picture) to draw the viewer into the picture space and to symbolize the fact, in the words of Russia’s greatest icon scholar Leonid Ouspensky, that ‘the action taking place before our eyes is outside the laws of earthly existence’.
4237.
ნატაშას ცეკვა | რუსული სულის ძიებაში
კასრზე მოხუცი ვისარიონი შედგებოდა, ჯვალოს მოსასხამს მოისხამდა, თავზე ჯვალოსავე ფოთლებით მორთულ ქუდს დაიხურავდა.
Old Vissarion would stand on it, dressed up in a cape made of matting and a hat decorated with bast leaves.
4238.
ნატაშას ცეკვა | რუსული სულის ძიებაში
კატორღელები სვამდნენ და ერთმანეთს ძალაში ეჯიბრებოდნენ, დოსტოევსკი მათ გაერიდა და თავის საწოლზე იწვა.
The prisoners were drinking, fighting and carousing, and Dostoevsky was lying down on his plank bed to escape.
4239.
ნატაშას ცეკვა | რუსული სულის ძიებაში
ციმბირიდან დოსტოევსკის დაბრუნებამ დედაქალაქის განათლებულ საზოგადოებაში დიდი სიხარული და მღელვარება გამოიწვია.
The educated circles of the capital were in a state of high excitement when Dostoevsky arrived from Siberia.
4240.
ნატაშას ცეკვა | რუსული სულის ძიებაში
აი, ასეთია რუსი კაცი!“ეს „რუსული ქრისტიანობა“, სასწაულების რწმენის უცნაური უნარი დოსტოევსკისაც კარამაზოვის მსგავს სიხარულს ჰგვრიდა.
There you have the Russian all over!’ Like Karamazov, Dostoevsky took delight in this ‘Russian faith’, this strange capacity to believe in miracles.