ზუსტი დამთხვევა
ორიგინალის ენა
ქვეკორპუსები
ჯგუფები
კრებულები
ტიპები
ჟანრები
დარგები
გამომცემლობები
ავტორები
მთარგმნელები
გამოცემულია
წლიდან
წლამდე
თარგმნილია
წლიდან
წლამდე
5001.
ქაოსის პრინცი | თავი 2
— გამოიპარე მაგ გალიიდან, სიცოცხლეს რომ ეძახი.
– Escape the cage that is your life.
5002.
ქაოსის პრინცი | თავი 4
— სმენად ვარ ქცეული.
– You’ve got a captive audience.
5003.
ქაოსის პრინცი | თავი 5
ნისლი დაიძენძა და გაჩენილ ნახვრეტებში რეალური პეიზაჟი გამოჩნდა.
There were breaks in the fog now, real landscape visible through them.
5004.
ქაოსის პრინცი | თავი 5
შენც ხომ ამის სათქმელად მომადექი, და არა იმისათვის, რომ იქიდან გამოქცევაში დამხმარებოდი.
You came after me as much to tell me this as to help me escape.
5005.
ქაოსის პრინცი | თავი 8
საინტერესო იყო, რომ მას ჩემი ნებისგან დამოუკიდებლად მოქმედების უნარი აღმოაჩნდა.
This was interesting, in that it showed the device capable of acting independent of my will.
5006.
ქაოსის პრინცი | თავი 10
გამტაცებლებს სხვა მდევარი წამოეწია, ახლა ისინი კოშკში არიან გამაგრებულები და თავს იცავენ.
Her captors were pursued, headed for a place of refuge, reached it, and are there now.
5007.
ქაოსის პრინცი | თავი 12
— მგონი, ახლა უკვე მოახერხებ გამოქცევას.
– I think I can escape now.”
5008.
კულტურის კვლევები: კრიტიკული შესავალი | ნაწილი I, გლობალიზაცია
გარდა ამისა, გლობალიზაციის გზით დისციპლინაში შესული თემებისა და ისტორიების აშკარა მრავალფეროვნება, საერთო ცნობებისა და ცოდნის შესაბამის დაკარგვასთან ერთად, პრაქტიკოსებს საერთო პროექტში ჩართვის შესაძლებლობას დაკარგვით ემუქრება.
And the sheer variety of topics and histories brought into the discipline through globalisation, along with the consequent loss of shared references and competencies, threatens to disrupt its capacity to draw practitioners into a shared project.
5009.
კულტურის კვლევები: კრიტიკული შესავალი | ნაწილი I, გლობალიზაცია
კაპიტალი და მოდები იცვლებიან სხვადასხვა კულტურული ფორმების საშუალებით.
Capital and fashions ebb and flow through different cultural forms.
5010.
კულტურის კვლევები: კრიტიკული შესავალი | ნაწილი I, გლობალიზაცია
ტონი ბენეტი, მაგალითად, მყარად დგას მოსაზრებაზე, რომ უუნარობა სათანადო დისციპლინის ფორმირების საქმეში ინსტიტუციურ მარცხად უნდა ჩაითვალოს, მაშინ, როდესაც ამ სფეროში შედარებით ადრე მომუშავე ხალხის აზრით ის დისციპლინურობას არ უნდა შეეზღუდა.
Tony Bennett, for instance, has argued strongly that the incapacity to form a proper discipline will be regarded as institutional failure, while the consensus among those who came to the field early was that it ought to remain outside the constraints of disciplinarily.
5011.
კულტურის კვლევები: კრიტიკული შესავალი | ნაწილი I, გლობალიზაცია
და მაინც, ასეთ ელიტარულ უნივერსიტეტებში სუსტი ანტიდისციპლინარული წნეხია და ტრადიციული ჰუმანიტარული მეცნიერებები გავლენას კვლავ ინარჩუნებს კულტურული კაპიტალის გავრცელების საქმეში ყველაზე პრივილეგირებულ სოციალურ ფენებში ან იმ ინდივიდებში, ვისაც ასეთ ჯგუფებთან შეერთების საშუალება გააჩნია.
Yet, in those elite universities there are few anti- disciplinary pressures, and the traditional humanities remain strong, still in the business of distributing cultural capital to the most favoured social groups or to individuals given the opportunity to join such groups.
5012.
კულტურის კვლევები: კრიტიკული შესავალი | ნაწილი I, სამეწარმეო კულტურა
ფაქტობრივად, კულტუროლოგია ხშირად მიმართულია სტუდენტებისკენ, ვისთვისაც სხვაობათა ძველი იერარქია, რომლის მიხედვითაც მაღალი კულტურა მეტ კულტურულ კაპიტალს ფლობს, ვიდრე პოპულარული კულტურა, არც იმდენად მიუღებელია, რომ მას წინ აღუდგნენ, როგორც უაზრობას.
In fact cultural studies often appeals to students for whom the old hierarchy of distinction, by which high culture possessed more cultural capital than popular culture, is not so much wrong and to be resisted as meaningless.
5013.
კულტურის კვლევები: კრიტიკული შესავალი | ნაწილი I, სამეწარმეო კულტურა
არსებობს არგუმენტები, თითქოს საწარმოო კულტურა ქმნის ახალ სუბიექტებს, რომელთაც წინააღმდეგობის გაწევის ნაკლები უნარი შესწევთ, ან ნაკლებად შეუძლიათ გაუმკლავდნენ საზოგადოების კრიტიკას, ვიდრე ეს შეეძლოთ სოციალური უზრუნველყოფის ორგანიზაციებს ან ლიბერალურ იდეოლოგიებს, რომლებიც ენტრეპრენიურალიზმმა ჩაანაცვლა.
The arguments that it creates new subjects who possess less capacity for resistance or criticism of society as a whole than did the social welfare or liberal ideologies that entrepreneurialism has largely replaced.
5014.
კულტურის კვლევები: კრიტიკული შესავალი | ნაწილი I, ჟანრები და გენეალოგიები
რეიმონდ უილიამსმა უარყო აზრი, რომ ლიტერატურული ენა ამ სახის ეთიკურ კაპიტალს შეიცავს და ყურადღება ლიტერატურიდან კულტურაზე გადაიტანა.
It was Raymond Wilhams who rejected the notion that literary language contains this kind of ethical capital and turned attention away from literature to culture.
5015.
კულტურის კვლევები: კრიტიკული შესავალი | ნაწილი I, ჟანრები და გენეალოგიები
„კულტურა და საზოგადოება“ მთავრდება მტკიცებით, რომ ჩვენ გვჭირდება კულტურის უფრო ვრცელი განსაზღვრება, როგორიცაა „ცხოვრების წესი“ მაგრამ, როგორც გაირკვა, აქაც შეცდა, რადგან გაირკვა, რომ მუშათა კლასის სოლიდარობას შეეძლო მაღალი კულტურის საკუთარი დემოკრატიული სახესხვაობის შექმნა კაპიტალისტური, ბაზარზე ორიენტირებული თანამედროვეობის წინააღმდეგ.
Culture and Society ends by arguing that we need an expanded notion of culture as ‘a whole way of life’ but also, misguidedly as it turned out, that working-class solidarity might create its own democratic variation of high culture against capitalist, market-orientated modernity.
5016.
კულტურის კვლევები: კრიტიკული შესავალი | ნაწილი I, ჟანრები და გენეალოგიები
გრამშის მიხედვით ჰეგემონია იძლეოდა იმის ახსნას, თუ რატომ არ იღებდა კლასობრივი კონფლიქტი ეპიდემიის სახეს, მიუხედავად იმისა, რომ ძალაუფლება და კაპიტალი ასე არათანაბრად იყო განაწილებული და მშრომელი კლასი ასეთ გაჭირვებაში ცხოვრობდა.
For Gramsci, hegemony helped to explain why class conflict was not endemic despite the fact that power and capital were so unevenly distributed and the working class led such confined lives.
5017.
კულტურის კვლევები: კრიტიკული შესავალი | ნაწილი I, ჟანრები და გენეალოგიები
სტრუქტურალისტური ანალიზი უარყოფდა კულტურის კატეგორიას და სთავაზობდა საზოგადოების ისეთ განმარტებას, რომელიც წარმოადგენდა მას, როგორც „შედარებითი ავტონომიის მქონე“ ინსტიტუციების ერთიანობას, რომლებიც მორიგეობით ქმნიდნენ ცოდნისა და ფასეულობათა სხვადასხვა ფორმებს რომლებიც, ბოლო მაგალითის მიხედვით, ისე იყო ორგანიზებული, რომ წარმოების კაპიტალისტური ურთიერთობები უკვდავეყოთ.
Structuralist analyses abandoned the category of culture, and offered an account of society as an assemblage of ‘relatively autonomous’ institutions which in turn produced forms of knowledge and value that, in the last instance, were organised so as to perpetuate capitalist relations of production.
5018.
კულტურის კვლევები: კრიტიკული შესავალი | ნაწილი I, ჟანრები და გენეალოგიები
მიუხედავად ამისა, საკმაოდ მნიშვნელოვან ესსეში, რომელიც ავსტრალიის კულტუროლოგიის კრებულს მიმოიხილავდა, ჯონ ფროუ და მეგან მორისი ამტკიცებდნენ, რომ ავსტრალიურ კულტუროლოგიას ჰქონდა უნარი, განეხილა „წარმოსახვითი სოციალური ჯგუფები“ როგორც საშიშროების შემცველი და „კულტურები ჩაეთვალა პროცესებად, რომლებსაც როგორც გამყოფი, ისე გამაერთიანებელი ფუნქცია გააჩნიათ“.
Nonetheless, in an influential essay introducing the collection Australian Cultural Studies: a Reader, John Frow and Meaghan Morris argued that Australian cultural studies was characterised by its capacity to view ‘imaginary social unities’ as dangerous and ‘to think of cultures as processes which divide as much as they bring together’.
5019.
კულტურის კვლევები: კრიტიკული შესავალი | ნაწილი I, ჟანრები და გენეალოგიები
ჰონკონგის ბრიტანეთის კოლონიის სახით არსებობის ხანგრძლივი ისტორიის, კაპიტალიზმთან და გლობალურ საექსპორტო ბაზრებთან მისი მწვავე დამოკიდებულების, ასევე 1997 წლიდან მისი, როგორც ჩინეთის სახალხო რესპუბლიკასა და დანარჩენ სამყაროს შორის ეკონომიკური მედიატორის როლის გაანალიზებამ, ის დასავლეთისა და აზიის საზღვარზე დააყენა.
Hong Kong’s long history as a British colony, its fierce commitment to capitalism and the global export markets, and its role since 1997 as a mediating economy between the People’s Republic of China and the rest of the world has placed it on the border of the West and Asia.
5020.
კულტურის კვლევები: კრიტიკული შესავალი | ნაწილი I, ჟანრები და გენეალოგიები
მისთვის, როგორც უნგრელი თეორეტიკოსის, გეორგ ლუკაჩის ნაწარმოებების ერთგული მკითხველისთვის, ყოველდღიურობა ადგილია, სადაც მუშები „გაუცხოებით“ ცხოვრობენ: ის ისევეა დაყოფილი, როგორც ადამიანების ცხოვრება კაპიტალიზმის პირობებში, სამსახურსა და დასვენებას შორის.
For him, as a receptive reader of the Hungarian theorist Georg Lukacs and his pathbreaking work, the everyday is where workers’ ‘alienation’ is lived out: divided, as life under capitalism is, between work and leisure.